Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2017/15871 E. 2019/4456 K. 14.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15871
KARAR NO : 2019/4456
KARAR TARİHİ : 14.05.2019

MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen karar, davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 14/05/2019 tarihinde taraflardan kimsenin gelmemiş olması nedeniyle işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00’e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; murisleri …’ün 18/11/2012 tarihinde evinin balkon kısmını kapatmaya çalışırken davalı şirkete ait enerji nakil hattına elindeki profil demirin çarpması sonucu elektrik akımına kapılarak vefat ettiğini, olay yerinde yapılan keşifte elektrik tellerinin binaya olan mesafesinin 1,70 metre olduğunun tespit edildiğini, davalı şirketin nakil hatlarının yapılara olan uzaklık mesafesine uymaması nedeniyle uğradıkları zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, şimdilik 1.000 TL maddi ve 50.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiş; 22/12/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat istemlerini davacılardan Zenure için 101.110,66 TL, Beritan için 9.905,16 TL, … için 15.264,24 TL, Enes için 20.698,29 TL ve … için 25.484,87 TL’ye artırmışlar ve tazminatların olay tarihinden işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; enerji nakil hattı sahibi olan davalı şirketin TBK’nun 69 uncu maddesi uyarınca objektif sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; ilk derece mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Somut olayda, desteğin ölümüne yol açan haksız eylem 18/11/2012 tarihinde meydana gelmiştir. Davacılardan… ise, haksız eylemin gerçekleştiği tarihten sonra 27/04/2013 tarihinde doğmuştur.
Buna göre, ilk derece mahkemesince; davacı … için belirlenen destekten yoksun kalma tazminatının, doğum tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmesi gerekirken, haksız eylemin gerçekleştiği tarihten işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması HMK’nun 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle ilk derece mahkemesine ait hükmün birinci fıkrasında yer alan “… tazminat olmak üzere 172.463,22 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 18/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte…” ifadesi çıkartılarak yerine “maddi tazminatın, davacılardan … için 27/04/2013 tarihinden, diğer davacılar için 18/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 14/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.