YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15103
KARAR NO : 2018/11831
KARAR TARİHİ : 21.11.2018
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalının 01.09.2006 tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracısı olduğunu, 5 yıllık sürenin sona erdiğini, kira bedelinin emsallerin altında kaldığını, davalının emsale göre artış taleplerini kabul etmediğini belirterek 01.09.2011 tarihinden itibaren kira bedelinin 12.000 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taraflar arasındaki 01.09.2006 tarihli kira sözleşmesinin 5 yıl süreli olduğunu ve 5 yılın sonunda da sözleşmeyi 5 yıl uzatma hakkının bulunduğunu, sözleşmede artışın ÜFE oranında kararlaştırıldığını, sözleşmedeki artış hükmüne göre kira bedelini ödediklerini, kira bedelinin emsallere uygun olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın reddine yönelik olarak verilen karar davacının temyizi üzerine Yargıtay 6.H.D.nin 02/07/2014 tarih ve 2014/4347-8817 E/K sayılı ilamı ile, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira bedeli belirlenerek sonrasında mahkemece bu kira bedeli dikkate alınarak hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira bedeline karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; Davanın kısmen kabulü ile; kira sözleşmesine konu taşınmazın 01/09/2011 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin takdiren net 6.002,46 TL olarak tespitine karar verilmiş; söz konusu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken taşınmazın yeniden kiralanması halinde serbest şartlarda boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira bedelinden mahkemece hak ve nesafet kurallarına uygun indirim yapılarak kira bedelinin tespiti gerekir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda taşınmazın 01.09.2011 tarihi itibariyle aylık net kira bedelinin 6.002,46 TL olacağı bildirilmiş ancak belirlenen kira bedelinin taşınmazın boş olarak kiralanması halinde getirebileceği kira bedeli olup olmadığı belirtilmemiştir. Mahkemece, bilirkişi heyetinden bu konuda ek rapor alındıktan sonra kiralananın boş olarak yeniden kiraya verilmesi durumunda serbest koşullarda getirebileceği brüt kira bedelinden davalının eski kiracı olması nedeniyle hakkaniyet indirimi de yapılarak, brüt olarak kira bedelinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlere hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.