YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/10903
KARAR NO : 2018/11982
KARAR TARİHİ : 22.11.2018
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı …’un 19.12.2012 tarihinde annesinin oturduğu apartmanın çatısındaki karın kürenmesi için diğer davalı … ile anlaştığını, davalı …’un çatıdaki karı kürediği sırada sokakta park halinde bulunan kendisine ait aracın üzerine yoğun kar kütlesi düşmesi sonucunda hasar meydana geldiğini ileri sürülen; fazlaya ilişkin hakları saklı tutulmak üzere araçta oluşan 4.401,47 TL araç zarar ile 500,00 TL değer kaybı ve kullanmamaktan kaynaklı zararın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek olarak tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 22.09.2014 tarihli dilekçesinde dava dilekçesinde belirttikleri 500,00 TL nin değer kaybına ilişkin olduğunu, aracı kullanamamaktan kaynaklı zarar talebinden vazgeçtiklerini beyan etmiştir.
Davalı …; apartmanda yaşamadığını, anne ve babasının yaşadığını, taraf sıfatının olmadığını, apartman sakinlerinin çatı konusunda yardım istediğini, çatıda oluşan karın temizliği için … isimli usta ile anlaştığını, gereken güvenlik önlemlerinin alındığını, araçların çekildikten sonra temizleme işlemine başlanıldığını, tüm araçların alanı boşalttığını ancak davacının aracını kaldırım üzerine park ettiğini ve hemen geliyorum demesine rağmen yarım saat sonra geldiğini, temizleme işine bağlı olmaksızın karların eriyerek düşmeye başladığını, aracın üzerine bir kat kütlesinin düşerek araca zarar verdiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davalılardan …’un çalışanın seçiminde, talimat vermede ve denetlemede gerekli özeni göstermediği, diğer davalının eyleminden sorumlu olduğu, davacının da kusuru bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile; 3521,18 TL araç hasarı ile taleple bağlı kalınarak 500,00 TL değer kaybı toplamı 4021,18 TL’nin 19/12/2012
tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Kat Mülkiyeti Kanununun 4. maddesi gereğince ortaklaşa kullanıma tahsis edilen şeyler, ortak yer niteliğindedir. İlgili maddenin c) bendinde “Çatılar, bacalar, genel dam terasları, yağmur olukları, yangın emniyet merdivenleri” ortak yer olarak belirlenmiştir. Aynı Kanunun 18. maddesi gereğince de bütün bağımsız bölüm malikleri ortak yerleri kullanırken doğruluk kaidelerine uymak, birbirlerini rahatsız etmemek, birbirlerinin haklarını çiğnememek ve yönetim planına uymakla karşılıklı yükümlüdürler. 20. madde gereğince de anagayrimenkulün bütün ortak yerlerinin bakım, koruma ve onarım giderleri ve ortak tesisten işletme giderlerine kendi arsa payları oranında katılmakla yükümlüdürler.
Dosyanın incelenmesinde; dava konusu olayın apartman çatısındaki kar kütlesinin davacıya ait aracın üzerine düşmesi sonucu gerçekleştiği, davacı tarafça oluşan zarar nedeniyle talepte bulunulduğu, Kat Mülkiyeti hükümlerine göre çatının ortak yerlerden olduğu anlaşılmakla, uyuşmazlığın çözümünde Kat Mülkiyeti Kanunun hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi ve kat maliklerinin sorumluluğunun tespit edilmesi gerekmektedir.
O halde; mahkemece, dava konusu olayın Kat Mülkiyeti Kanununa göre ortak yerlerden sayılan çatıdaki kar kütlesinin düşmesi sonucu gerçekleştiği anlaşılmakla dava konusu taşınmazın Kat Mülkiyeti Kanununa tabi olup olmadığının belirlenmesi, kanuna tabi olması halinde kat maliklerinin ayrıca sorumlu olup olmayacaklarının ve görev hususunun değerlendirilmesinin ardından oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
2)Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın HUMK.nun 428. maddesi uyarınca davalı … yararına BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, HUMK’nun 440. maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.