Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2016/18338 E. 2017/4500 K. 03.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/18338
KARAR NO : 2017/4500
KARAR TARİHİ : 03.04.2017

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tedbir nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın müşterek çocuk için reddine, davacı kadın için kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davacı ve müşterek çocuk …. lehine en son Kale Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2011/124 Esas sayılı dosyası ile tedbir nafakası takdir edildiğini, üzerinden iki yıl geçmesi sebebiyle nafakanın yetersiz kaldığını belirterek aylık nafaka miktarının davacı için 350.-TL den 600.-TL ye, müşterek çocuk için ise 250.-TL den 500.-TL ye artırılmasını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş; hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; Dairemizin 03.10.2013 tarihli, 2015/10368 Esas ve 2015/14042 Karar sayılı ilamı ile “… Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, davacıların ihtiyaçları, ekonomik göstergelerdeki değişim nazara alındığında eş ve çocuk için takdir edilmiş tedbir nafakası miktarlarının hakkaniyet ölçüsünde bir miktar arttırılmasına karar verilmesi gerektiği … ” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece; davacı kadın lehine aylık 350.-TL tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren aylık 450.-TL ye yükseltilmesine, müşterek çocuk …. için talep edilen tedbir nafakasının ise reşit olması ve davalı aleyhine açılmış yardım nafakası davası olduğundan reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, tedbir nafakasının artırılması istemine ilişkindir.
Davacı kadın yönünden dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
28.11.1958 tarih ve 15/15 sayılı İBK.’na göre nafaka ve nafakanın artırılması davaları kanundan doğan bir alacağın tespiti ve tahsili niteliğinde olup, nafakaya dair taleplerin kabulünde, dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere karar verilmesi gerekir.

Ancak, hüküm fıkrasında belirtilen ” davacı lehine hükmedilen aylık 350.-TL tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren aylık 450.-TL yükseltilmesi” ve dava tarihinin “08.01.2016” olarak belirtilmesi doğru değil ise de hükümdeki ibarelerin maddi hatadan kaynaklandığı, bu ibarelerin çıkartılarak “davacı lehine hükmedilen aylık 350.-TL tedbir nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 450.-TL yükseltilmesi” ve dava tarihinin de “03.04.2013” olarak düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA.
2- Müşterek çocuk …. yönünden yapılan temyiz incelemesinde ise;
TMK’nun 328.maddesinde: “Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder.” düzenlenmiştir.
Bu bağlamda; dosyadaki bilgi ve belgelerden dava tarihinin 03.04.2013, müşterek çocuğun ise 23/02/1997 doğumlu ve dava tarihinde henüz 16 yaşında olduğu reşit olduğu tarihe kadar tedbir nafakası verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına HUMK.nun 428.maddesi gereğince Düzeltilerek ONANMASINA, 2. bentte açıklanan nedenle hükmün müşterek çocuk lehine BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.