Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/8284 E. 2015/16292 K. 21.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8284
KARAR NO : 2015/16292
KARAR TARİHİ : 21.10.2015

MAHKEMESİ : BEYKOZ AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/12/2014
NUMARASI : 2013/486-2014/1377

Taraflar arasındaki iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2010 yılının Ekim ayından itibaren imam nikahlı yaşamaya başladıklarını, birlikteliklerinden iki çocuklarının olduğunu, davalının tanıma yoluyla nüfusuna kaydettirdiğini, davalıdan şiddet gördüğünü, davacının şiddet sonrası çocuklarıyla İstanbul’da annesinin yanında yaşamaya başladığını, gelirinin olmadığını, davalının çocuklarıyla ilgilenmediğini belirterek müşterek çocuklar Eymen ve M. E. yönünden ayrı ayrı 1.000,00 TL iştirak nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını, hukuki ve fiili dayanaktan yoksun olduğunu, davanın kabulü halinde hiçbir gelirinin olmadığı nazara alınarak düşük miktarda nafaka tayini talep ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuklar Eymen ve M. E. için ayrı ayrı 250,00 TL iştirak nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, AAÜT’nin 9/2. maddesinde “nafaka davalarında reddedilen kısım için avukatlık ücretine hükmedilmez”hükmü gereğince davada reddedilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, mahkemece; hüküm fıkrasının 6. bendinde davalı lehine vekalet ücretine karar verilmesi doğru değilse de belirtilen bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasında yazılı bulunan “Davacı adına adli müzaheret kararı verilmiş olması nazara alındığında reddedilen kısım üzerinden 2.160 TL’nin hazineden alınarak davalı vekiline verilmesine” cümlesinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş ve bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.