YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6214
KARAR NO : 2015/19882
KARAR TARİHİ : 08.12.2015
MAHKEMESİ : KONYA 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/02/2015
NUMARASI : 2015/1-2015/95
Taraflar arasındaki eşya alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekilinin tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen, 08/12/2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine; temyiz eden davalı vekili Av. N.. G.. geldi. Karşı taraf davacı vekili Av. R.. U.. geldi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00’e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı ile davalının evli olduklarını, davalının davacıyı darp ederek altınlarını aldığını, 2008 yılından beri ayrı yaşadıklarını, davacıya ait olan 9 burma, 1 bilezik, 1 çeyrek, 1 yarım, 1 tam altın ve kolye zincirin davalıda kaldığını belirterek, çeyiz eşyaları ile birlikte davalıdan aynen iadesine, olmadığında bedeli 15.000 TL, ıslah ile 50.946 TL’nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında; davalının davacıya şiddet uygulamadığını, altınların davacıda kaldığını, çeyiz eşyalarını iade etmeye hazır olduğunu beyan etmiştir.
Mahkemece; 18.02.2014 tarihli ilk kararında dava konusu altınların ve eşyaların aynen, olmadığında 25.016 TL altın, 12.511 TL eşya bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 30.09.2014 tarihli ilamı ile “Hüküm altına alınan altın ve eşyaların cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı hükümde gösterilmesi gerektiğinden” bahisle bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece; 17.02.2015 tarihli ikinci kararında davanın kısmen kabulü ile 9 burma, 1 bilezik, kolye, 1 çeyrek, 1 yarım, 1 tam altının ve çeyiz eşyalarının (ayrı ayrı hükümde belirtilmek suretiyle) davalıdan aynen, olmadığında 25.016 TL altın, 12.511 TL eşya bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davada reddedilen miktar yönünden davalı lehine nisbi vekalet ücreti verilmesi gerekirken, mahkemece; maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değilse de, belirtilen bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında davalı lehine yazılan “1.500 TL” vekalet ücreti rakamının silinerek, yerine “1.610 TL” rakamının yazılması suretiyle hükmün HUMK’nun 438/VII. maddesi gereğince düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.