Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/604 E. 2015/3233 K. 02.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/604
KARAR NO : 2015/3233
KARAR TARİHİ : 02.03.2015

Davacı Ç.. B.. ile davalı N.. S.. aralarındaki istirdat davasına dair Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10.12.2013 günlü ve 2012/237 E.-2013/671 K.sayılı hükmün onanması hakkında dairece verilen 14.10.2014 günlü ve 2014/6032 E.-2014/13140 K.sayılı ilama karşı davalı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesimde; davalının, davacı Belediye Başkanlığında değişik kadro ve statülerde görev yaptığını, asaleten atanmada aranan şartları taşımadığı halde 3.dereceli müdür yardımcılığı kadrosunda Engelliler Müdürlüğü görevini yürüttüğü 11/05/2004 tarihinden, son olarak 1.dereceli emlak ve istimlak müdürlüğü görevini yürüttüğü, 06/02/2009 tarihine kadar 657 sayılı Devlet Memurları Yasasının 86.maddesine istinaden ödenen vekalet ücretleri ile, 03/03/2009 tarihinden 20/05/2009 tarihine kadar Özel Kalem Müdürlüğü görevlerinde Yükselme Yönetmeliğine aykırı olarak naklen atandığı Emlak ve İstimlak Müdürlüğü kadrosu üzerinden aldığı zam ve tazminatlar tutarı 19.747,22 TL’nin sehven ödendiğini beyan ederek, sehven ödenen 19.747,22 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında; davanın zamanaşımına uğradığını, söz konusu atamalarla vekaleten yürüttüğü görevler için asilde aranan tüm şartları taşıdığını, bu nedenle de açılan davanın yersiz olduğunu beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı hakkında davacı kurum müfettişlerince yapılan soruşturma sonucu düzenlenen 15/07/2009 tarihli rapor ile tespit edilen hususların sabit olup, davalının davaya konu ve vekaleten atandığı görevlerde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 86/1 maddesi gereği öğrenim düzeyi yönünden asilde aranan şartları taşımadığı gerekçesi ile, davanın kabulü ile, 19.747,22 TL’nin 10/02/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Bu kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 14/10/2014 tarih 2014/6032 Esas, 2014/13140 Karar sayılı kararı ile onanmış, davalı vekili süresinde karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dava konusu uyuşmazlık, vekaleten müdürlük görevini yürüten davalının, vekaleten yürüttüğü göreve ilişkin olarak ücrete hak kazanıp kazanmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davalıya yapılan, maaş, zam vs. ödemelerin, idarenin şart tasarrufuna dayanmadığı, salt hatalı ödemeden kaynaklanan bir durum olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle de, eğer davacı tarafından yapılan hatalı bir ödeme var ise, bu ödemenin sebepsiz zenginleşme esaslarına göre, davalıdan tahsili mümkün olabilecektir.
Dosyada mevcut ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda; “…Davacının, gerek 657 sayılı devlet memurları kanununun 86.maddesinin 1.fıkrasında sayılan ayrılmalar dolayısıyla, gerekse öğrenim düzeyi yönünden, asilde aranan şartları taşımaması nedeni ile 19.747,22 TL tutarındaki ücretin davalıdan tahsil edilmesi gerektiğini” bildirmiştir.
Konu ile ilgili Devlet Memurları Kanununun “Vekalet görevi ve aylığı verilmesi” başlıklı 86.maddesinin 1.fıkrasında “..Memurların, kanuni izin, geçici görev, disiplin cezası uygulaması veya görevden uzaklaştırma nedenleri ile işlerinden geçici olarak ayrılmaları halinde yerlerine kurum içinden veya diğer kurumlardan veya açıktan vekil atanabileceği…” aynı maddenin 3.fıkrasında ise; “….Aynı kurumdan ayrılmalar dolayısıyla atanan vekil memurlara vekalet görevinin 3 aydan fazla devam etmesi halinde, ….vekalet aylığı ödeneceği..” şeklinde düzenleme getirildiği görülmüştür.
Aynı kanunun 175/2.maddesinde ise; “Ancak, kurum içinden veya diğer kurumlardan vekalet edenlere, vekalet aylığı ödenebilmesi için, vekilin asilde aranan şartları taşımasının zorunlu olduğu” belirtilmiştir.
Bu yasal mevzuat ışığında, somut olaya dönecek olursak; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalının asilde aranan öğrenim şartını taşımadığını ifade etmiştir. Davalının vekalet ettiği müdürlük görevi için, 4 yıllık yükseköğrenim mezunu olmak gerekmektedir. Davalı ise, 2 yıllık yüksekokul mezunudur.
Ancak, Kamu Kurum Ve Kuruluşlarında Görevde Yükselmeye İlişkin Yönetmeliğin, geçici 3.maddesi gereği, “..18.04.1999 tarihinde görevde bulunan ve aynı tarih itibariyle iki yıllık yükseköğrenim mezunu olanlar, diğer koşullara sahip oldukları takdirde, 5.maddenin uygulanması bakımından 4 yıllık yükseköğrenim mezunu kabul edilirler.”
Davalının, 1886-1987 öğrenim yılında, 2 yıllık okul bitirdiği ve 18.04.1999 tarihinde de görevde bulunduğu, dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Bu durumda, davalının, geçici 3.maddede belirtilen “…diğer koşulları..” sağladığı takdirde, vekaleten yürüttüğü müdürlük görevinin gerektirdiği ödemelere hak kazanacağı açıktır.
Diğer yandan, vekilin vekalet aylığına hak kazanabilmesi için, 657 sayılı Kanunun 86. maddesinin 1.fıkrasında belirtildiği gibi, asilin, kanuni izin, geçici görev, disiplin cezası uygulaması veya görevden uzaklaştırma nedenleri ile işlerinden geçici olarak ayrılması gerekmektedir. Hükme esas alınan raporda, bu şartın gerçekleşmediği belirtilmiş, ancak buna ilişkin dayanak gösterilmemiştir.
Öyle ise, mahkemece; bu hususlar ve illgili yasal mevzuat gözetilerek, davalının öğrenim şartını gerçekleştirdiğinin kabulü ile, bunun yanı sıra asilde aranan diğer şartları da taşıyıp taşımadığı tespit edilip, gerekirse de bu konuda bilirkişi incelemesi yaptırılıp, davalının görevini vekaleten yürüttüğü asilin, görevinden ne şekilde ayrıldığının da belirlenmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre, bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
Açıklanan nedenlerle, kararın bozulması gerekirken, Dairemizce zuhulen onanmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçeye binaen karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 14.10.2014 tarih ve 2014/6032 E. – 2014/13140 K.sayılı onama kararının kaldırılmasına ve Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesinin 10.12.2013 tarih ve 2012/237-2013/671 sayılı hükmünün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.