YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6039
KARAR NO : 2015/19892
KARAR TARİHİ : 08.12.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 10. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2014
NUMARASI : 2009/311-2014/46
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davalı Fatma; Ayşe ve Emine Aysun vekili tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen, 08.12.2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar vekili Av. Abdulmuttalip geldi. Karşı taraf davacı vekili Av. Ş.. Y.. geldi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00’e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalıların murisi H.. D..’ın, uzun süre davacı Vakfın başkanlığını yaptığını, murisin oğlu M.. D.. tarafından ibraz edilen 13.01.2004 tarihli “Canım Vereselerim” başlıklı belgede, H.. D..’ın Vakfın gelirleriyle adına iki daire satın aldığını, bu daireleri Vakfa bağışlamak istediğini ancak Vakfın şartlı bağışı kabul etmemesi üzerine dairelerin Türkiye Diyanet İşleri Vakfı Üsküdar Şubesi’ne aynı şartlarla bağışlandığını ifade ettiğini, Vakfın parasıyla alındığı sabit olan bu iki dairenin dava tarihindeki bedellerinin tespit edilerek müvekkiline ödenmesi gerektiğini belirtilerek; fazlaya ilişkin hakları saklı tutup, 15.000,00 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 26.11.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 165.000,00 TL artırarak 180.000,00 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı M.. D.. cevap dilekçesinde; babasının ölümünden sonra özel eşyaları arasında bulduğu “Canım Vereselerim” başlıklı yazıdan davaya konu iki dairenin, davacı Vakfın parası ile satın alındığını öğrendiğini, belge altındaki imzanın babasına ait olduğunu, davayı kabul ettiğini ancak davanın açılmasına kendisinin sebep olmadığını, bu nedenle mahkeme masraflarından sorumlu tutulmaması gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalılar; cevap dilekçesi vermemiş, duruşmalara katılmamıştır.
Mahkemece; davanın kabulü ile davaya konu iki taşınmazın dava tarihi itibariyle toplam değeri olan 180.000,00 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalılar Ayşe, Fatma, Emine Aysun vekili tarafından duruşma istemli olarak temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalıların murisinin, davaya konu daireleri 2001 yılında edindiği, davacı vakfa gönderdiği 11.10.2003 tarihli yazı ile bu iki daireyi vakfa bağışlamak istediğini bildirdiği, 01.11.2003 tarihli cevabi yazı ile Vakfın, gayrimenkullerin kullanımı konusunda vakfa hiçbir yetkinin tanınmamasın uygun görülmediğini bildirdiği, bunun üzerine murisin Üsküdar 3. Noterliğinde, 13.01.2004 tarih, 1948 yevmiye numaralı düzenleme şeklinde tanzim edilen vasiyetnameyle, dava konusu daireleri Diyanet Vakfı Üsküdar Şubesine vasiyet ettiği, murisin 27.09.2008 tarihinde vefat ettiği, davalı M.. D.. tarafından ibraz edilen 13.01.2004 tarihli “Canım Vereselerim” başlıklı belgede, murisin davaya konu daireleri vakıf parası ile satın aldığını, vakfa bağışlamak istediğini, ancak vakfın şartlı bağışı kabul etmemesi üzerine daireleri Türkiye Diyanet Vakfı Üsküdar Şubesine aynı şartlar ile bağışlamak üzere vasiyet ettiğini bildirdiği, davalı Mustafa’nın belge altındaki imzanın babasına ait olduğunu beyan ederek, davayı kabul ettiği, temyiz eden davalıların, yargılama sırasında davaya cevap vermedikleri, hiç bir celseye katılmadıkları, bu bağlamda mahkemece verilen karar da bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacı tarafa verilmesine, 9.221.80 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.