Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/5391 E. 2015/14260 K. 16.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5391
KARAR NO : 2015/14260
KARAR TARİHİ : 16.09.2015

MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/12/2014
NUMARASI : 2014/381-2014/912

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının arttırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların Seyitgazi Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/80 E. 2010/91 K. sayılı kararıyla boşandıklarını, davacı lehine 150 TL yoksulluk nafakasının verildiğini, 2010 yılında hükmedilen 150 TL nafakanın yetersiz kaldığını, nafakanın 450 TL ye çıkartılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacı lehine daha önceden hükmedilen 150 TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren 75 TL artırılarak 225 TL’ye çıkartılmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine 900 TL vekalet ücretine hükmedilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; yoksulluk nafakasının artırılması talebine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2014 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 9/1 maddesinde, “… hükmolunan nafakanın bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin 3. kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı vekalet ücreti olarak hükmolunur. Bu miktarlar, tarifenin 2.kısmının 2.bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamaz” düzenlemesi bulunmaktadır.

Mahkemece; davalı lehine, reddedilen yıllık nafaka tutarı üzerinden yukarıda açıklanan yasal düzenleme uyarınca vekâlet ücretine hükmolunması gerekirken; vekalet ücreti eksik takdiri doğru değil ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden ve “hakimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından, hükmün HUMK 438/7, C2 hükmü ve 6100 sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. Bu itibarla, hükmün 3. fıkrasında yer alan “…900,00 TL maktu ücreti vekaletin…” kelimelerinin çıkarılarak yerine “…1.500,00 TL vekalet ücretinin….” kelimeleri yazılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.