Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/4211 E. 2015/11663 K. 23.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4211
KARAR NO : 2015/11663
KARAR TARİHİ : 23.06.2015

MAHKEMESİ : ÇANAKKALE AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/12/2014
NUMARASI : 2014/81-2014/871

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde; davalı ile Çanakkale Aile Mahkemesi’nin 2012/284 E. sayılı kararı ile boşandıklarını, boşanma neticesinde davalı lehine aylık 400 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davalının 2012 yılının 7.ayında G… İletişim Pazarlama A.Ş. isimli işyerinde sigortalı olarak 1.094 TL maaş ile çalışmaya başladığını, davalının kira gideri bulunmadığını, kendisinin ise aylık 450 TL kira ödediğini, kendisinin 15.12.2013 tarihi itibariyle aylık gelirinin 2.315 TL olduğunu,davalı ile evlilik birliği içinde iken yapılan kredi kartı borçlarının ödenmesi için de kredi çektiğini ve aylık 908 TL kredi ödemesi olduğunu,davalının ekonomik durumunun kendisine oranla çok daha iyi durumda olduğunu,ayrıca davalının evlenme olmaksızın fiilen S.. S.. isimli şahısla birlikte yaşadığını belirterek davalı lehine boşanma neticesinde hükmedilen yoksulluk nafakasının kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların boşanmalarına ilişkin Çanakkale Aile Mahkemesi’nin 06.05.2013 tarih ve 2012/284 E. 2013/317 K. sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleştiğini, davacının dava konusu yaptığı hususların boşanma davasında tartışıldığını ve neticede davalı lehine yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davalının kredi kartı borçlarına ilişkin iddialarının gerçeği yansıtmadığını,davacının bedelli askerlik yapmak için kredi kullandığını, davacının hükmedilen yoksulluk nafakasını da düzenli olarak ödemediğini, yine davalının S.. S… isimli şahıs ile birlikte yaşadığı yönündeki iddiasının da gerçek dışı olup davalının ailesi ile yaşadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm; davalı vekili tarafından vekalet ücretine ilişkin olarak temyiz edilmiştir.
Dava; yoksulluk nafakasının kaldırılması istemine ilişkindir.
Temyize konu uyuşmazlık; davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi halinde davada kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilip hükmedilemeyeceği noktasındadır.
Somut olayda; dava dilekçesi usulüne uygun olarak davalı tarafa tebliğ edilmiş, davalı vekili süresi içinde cevap dilekçesini dosyaya ibraz etmiş, davacı ön inceleme duruşmasından sonra davayı takipsiz bırakmış, davalı vekilinin de davayı takip etmeyecekleri yönündeki beyanı neticesinde mahkemece 3 aylık yasal süresi içinde yenilenmeyen davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7.maddesinde; “Görevsizlik veya yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine, davanın nakline veya davanın açılmamış sayılmasına ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar karar verilmesi durumunda Tarifede yazılı ücretin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra karar verilmesi durumunda tamamına hükmolunur. Şu kadar ki, davanın görüldüğü mahkemeye göre hükmolunacak avukatlık ücreti, ikinci kısmın ikinci bölümünde yazılı miktarları geçemez.” hususu düzenlenmiştir.
Hal böyle olunca, mahkemece; davanın açılmamış sayılmasına ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra karar verildiğine göre ,karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7.maddesi uyarınca davayı vekille takip eden davalı yararına vekalet ücretinin tamamına hükmedilmesi gerekirken, bu hususta karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün son bendine “Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7.maddesi uyarınca 1.500 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.