YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2567
KARAR NO : 2015/10720
KARAR TARİHİ : 10.06.2015
MAHKEMESİ : MERSİN 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/12/2014
NUMARASI : 2014/596-2014/883
Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dava dilekçesinde; Mersin 5. Aile Mahkemesinin 2011/13 Esas 2011/1 Karar sayılı 08.09.2011 tarihli boşanma ilamıyla müşterek çocuk Eren adına hükmedilen 400,00 TL iştirak nafakasının; değişen koşullar ve ihtiyaçlar nazara alınarak, çocuğun otizm hastası olması, aynı zamanda özel eğitime devam etmesi, sadece fastfood beslenmesi, nafakanın yetersizliği nedeniyle, aylık 1.250,00 TL’ye çıkartılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; boşanma protokolü ve mahkeme kararında bulunmamasına rağmen, her yıl memur zammı üzerinden artış yaparak ödeme yaptığını; müşterek çocuğun hastane giderlerinin devlet tarafından karşılandığını savunarak; davanın reddine, nafaka miktarı artışının memur maaş artırımına veya TÜFE/TEFE’ye endekslenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 400,00 TL olan iştirak nafakasının 150,00 TL artırılarak 550,00 TL’ye çıkartılmasına, nafakaya karar tarihi başlangıç tarihi kabul edilerek her yıl ayrı bir hükme hacet kalmaksızın TÜİK’in açıklamış olduğu ÜFE oranında artırım yapılmasına karar verilmiş, hüküm davacı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacının, hükmedilen nafaka miktarının her yıl artış oranına ilişkin talebi bulunmadığı halde, mahkemece; nafaka miktarının her yıl ÜFE oranında artışına dair hüküm kurulması doğru değil ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile, hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “Mahkememizce tayin edilen nafakaya karar tarihi başlangıç tarihi olarak kabul edilerek her yıl ayrı bir hükme hacet kalmaksızın TÜİK’in açıklamış olduğu ÜFE oranında artırım yapılmasına” cümlesinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.