Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/16176 E. 2015/18109 K. 16.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/16176
KARAR NO : 2015/18109
KARAR TARİHİ : 16.11.2015

MAHKEMESİ : AMASYA 3. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/04/2015
NUMARASI : 2014/1127-2015/856

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; müvekkili davacının öğrenci olduğunu, eğitim giderleri bulunduğunu ileri sürerek; 1.000.00.- TL yardım nafakasına ve dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi ile; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 500.00.- TL yardım nafakasına, karar tarihinden yasal faiz işletilmesine, nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, HMK’nun 26.maddesinde; “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez” düzenlemesi yeralmaktadır.
Hakim, davacının talebi ile bağlı olup, bu talepten fazlasına karar veremez. Bunun gibi hakimin talepten başka bir şeye de hüküm vermesi yasaktır. Buna karşılık, mahkeme, yapılan tahkikat sonunda gerçekleşecek duruma göre talepten noksanına hüküm verebilir.
Mahkemece; davacının, yardım nafakasının gelecek yıllar için artış oranının belirlenmesi hususunda bir talebi olmadığı halde, talep olmaksızın takdir edilen nafakaya gelecek yıllar için artış oranı belirlenmesi isabetli bulunmamıştır.
Ancak, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve “Hakimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından; hükmün 2.satırbaşında yeralan “hükmedilen nafakanın başladığı tarihi takip eden her yıl ÜFE oranında artırılmasına” ifadesinin çıkarılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.