Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/13271 E. 2015/20763 K. 21.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/13271
KARAR NO : 2015/20763
KARAR TARİHİ : 21.12.2015

MAHKEMESİ:AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçeşinde; davalıların babası olan … ‘un yaşlı ve hasta olup bakıma muhtaç olduğunu, 11/10/2004 tarihinden bu yana bakım ve korumasının … Büyükşehir Belediyesi, Sağlık ve Sosyal Hizmetler Daire Başkanlığı … Darülaceze Müdürlüğü tarafından yapıldığını, bakım ve korumasının kurum tarafından yapılması nedeniyle davalılardan nafaka talep etmelerinin gerektiğini belirterek, her bir davalıdan 600’er TL nafakanın tahsilini ve nafakanın her yıl ÜFE oranında arttırılmasını talep ve dava etmiştir.Davalılar cevap dilekçesinde; açılan nafaka davasını kabul etmediklerini, talep edilen nafakayı ödeyecek güçlerinin olmadığını, bu nedenle davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulü ile her bir davalının dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 600 ‘er TL yardım nafakasını davacıya ödemesine ve kararın kesinleşmesinden itibaren nafakanın her yıl ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Dava; yardım nafakası istemine ilişkindir.TMK.’nun 364/1.maddesinde; “herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve alt soyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür”.TMK.’nun 365/2 maddesinde; “dava, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibarettir” düzenlemesi yer almaktadır.Hukuk Genel Kurulunun 07.06.1998 tarih, 1998/656 E; 688 K.sayılı ilamında da; “…yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği…” vurgulanmıştır.
Yardım nafakası, aile bireylerini yoksulluk ve düşkünlükten kurtarmaya ilişkin bir nevi sosyal yardımlaşma olup, ahlak kuralları ile geleneklerin zorunlu kıldığı bir ödevdir. Yardım nafakası isteyenin kusuru ile yardıma muhtaç duruma düşmüş olması, yükümlüyü borcundan kurtarmamaktadır. Aile bağlarının herhangi bir nedenle zayıflamış olması da yükümlülüğü ortadan kaldıran bir neden olarak düzenlenmemiştir. Bu nedenlerle kanun koyucu, yardım nafakasını kişinin ve toplumun vicdanına bırakmamış, kanuni bir ödev olarak düzenlemiştir.Ne var ki; bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır. Bunun için belirlenen nafakanın; davacının geçinmesi için gerekli, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı olacak şekilde TMK.’nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek takdir edilmesi gerekir.Somut olayda; mahkemece yapılan araştırma neticesinde, … ‘un … Darülaceze Müdürlüğünde kaldığı, yaşlılık aylığı almadığı; davalı …’in servis şoförü olduğu, aylık 1.800 TL aldığı, 2005 model Hyundai marka minibüsünün olduğu, eşi ve üç çocuğu ile birlikte annesine ait evde oturduğu, davalı …’in ise halkla ilişkiler çalışanı olduğu, aylık 1.500 TL aldığı, 600 TL kira ödediği tespit edilmiş olup, davacı lehine davalılar aleyhine hükmedilen nafaka miktarının davalıların gelir durumu dikkate alındığında yüksek olduğu anlaşılmıştır.O halde mahkemece; davacının ihtiyaçları ile davalıların gelir durumu dikkate alınarak, TMK’nun 4.maddesi gereğince hakkaniyete uygun nafakaya hükmedilmesi gerekirken, davalıların gelir durumu ile orantısız, davalıları ödeme güçlüğüne düşürecek nitelikte nafaka takdiri usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.