YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/13163
KARAR NO : 2015/19986
KARAR TARİHİ : 09.12.2015
Y A R G I T A Y İ L A M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANTALYA 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/05/2015
NUMARASI : 2014/862-2015/391
Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin K… Ç…A…. Lisesinde öğrenci olduğunu, herhangi bir gelirinin bulunmadığını, reşit olması nedeniyle anne ve davalı babasının boşanması neticesinde hükmedilen nafakanın sona erdiğini, davalının parasal desteğine ihtiyacı olduğunu belirterek; aylık 300,00 TL yardım nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili duruşmadaki beyanında; davalının emekli maaşından başka gelirinin bulunmadığını, kirada oturduğunu, davacının annesiyle oturduğu eve davalıyı almadıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının reşit olup lise öğrenimine devam ettiği ve davalı babasının giderlerine katkıda bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 300,00 TL yardım nafakasının dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297.maddesi (HUMK.388.md), hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yükletilen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında; açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesini emredici kural olarak getirmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; 12/02/2015 tarihli ön inceleme duruşmasında, 6 nolu ara karar ile davacının giderlerinin şimdilik karşılanması için takdiren 200,00 TL aylık yardım nafakasının dava süresince davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildiği, hükümde ise dava tarihinden itibaren aylık 300,00 TL yardım nafakasına hükmedildiği görülmektedir.
28/11/1956 tarih ve 15 E.-15 K.sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre nafaka ve nafakanın artırılması davaları kanundan doğan bir alacağın tespiti ve tahsili niteliğinde olup, davanın açıldığı tarihten itibaren hüküm ifade eder.
O halde; davacı yararına hükmedilen yardım nafakasının infazında tereddüt yaratmayacak şekilde ön inceleme duruşmasında hükmedilen 200,00 TL yardım nafakasının mükerrer tahsil edilmemesinin hükümde yer alması gerekirken bu hususta karar verilmemiş olması doğru değilse de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 1. maddesinde “davacının davasının kabulü ile” ifadesinden sonra gelmek üzere “12/02/2015 tarihli ön inceleme duruşmasında, 6 nolu ara karar ile hükmedilen 200,00 TL aylık yardım nafakasının mükerrer tahsil edilmemesi koşuluyla” ifadesinin eklenilmesi suretiyle hükmün 1. maddesinin “Davacının davasının kabulü ile, 2/02/2015 tarihli ön inceleme duruşmasında, 6 nolu ara karar ile hükmedilen 200,00 TL aylık yardım nafakasının mükerrer tahsil edilmemesi koşuluyla aylık takdiren 300,00 TL yardım nafakasının dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.