YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12517
KARAR NO : 2015/14915
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 11. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/01/2014
NUMARASI : 2012/861-2014/40
Taraflar arasındaki alacak(ziynet eşyası) davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesiyle; taraflar arasında Ankara 1.Aile Mahkemesinin 2006/56 Esas sayılı dosyası ile boşanma davası görüldüğünü, ancak davadan feragat edilmesi nedeniyle bir süre daha bir arada yaşadıklarını, ancak tarafların Ankara 2.Aile Mahkemesinin 2007/34-753 sayılı kararı ile boşandıklarını, kararın kesinleştiğini, taraflar evlenirken düğünde takılan altınların tarafların barışmaları nedeniyle davalıda kaldığını ileri sürerek; 17 adet altın bilezik, 60 adet tam-yarım çeyrek altın, 2 adet küpe, 1 adet set, 1 adet saatli künye, 1 adet 22 ayar 28 gram künye, 2 adet saatin davacıya aynen iadesine, mümkün olmadığı takdirde şimdilik 15.000 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 25.05.2010 tarihli ıslah dilekçesiyle toplam talebini 16.500 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesiyle; davacının Ankara 1.Aile Mahkemesinin 2003/1083 Esas sayılı dosyasında ziynet eşyalarının aynen iadesi için dava açtığını fakat bu davanın feragat nedeniyle reddedildiğini, feragat edilen dava nedeniyle ziynet eşyalarının yeniden istenemeyeceğini, düğünde takılan takıların gerek müşterek gerekse davacının kendi ihtiyaçları için bozdurulduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile, her biri 10’ar gram ağırlığında 22 ayar 2 adet altın bileziğin (955 TL) ile 14 ayar 35 gram ağırlığında kolyesi, künyesi, yüzük ve küpeden oluşan altın setin (1.450 TL) aynen davalıdan alınıp davacıya verilmesine, aynen iade mümkün olmadığı takdirde dava tarihinden işleyen yasal faizi ile birlikte 2.405 TL altın değerinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacının reddedilen eşyasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır.
Davada, davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu ziynet eşyalarının bir kısmının evliliğin devamı sırasında bozdurularak ortak ihtiyaçlar için harcandığı davalı tarafından ileri sürülmüştür.
Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğini, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup ihtiyaçlar için harcandığının davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Mahkemece, bu yön üzerinde durulmadan karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.