Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/11878 E. 2015/19712 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11878
KARAR NO : 2015/19712
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

MAHKEMESİ : TRABZON AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/02/2015
NUMARASI : 2012/796-2015/68

Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili ile davalının Trabzon 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 05.05.2000 tarih ve 2000/115 Esas, 2000/155 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, söz konusu karar ile müşterek çocuk Tuğçe ve Yaren Naz’ın velayetlerinin davalı anneye bırakıldığını, Trabzon Aile Mahkemesi’nin 20.12.2006 tarih ve 2005/25 Esas 2006/592 Karar sayılı ilamıyla müşterek çocuk Tuğçe için aylık 125,00 TL ve müşterek çocuk Yaren için aylık 75,00 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, davalı tarafından iştirak nafakası ilamının Trabzon 2. İcra Müdürlüğü’nün 2007/848 Esas sayılı dosyasında icraya konulmuş olduğunu, nafaka borcunun müvekkili tarafından ödenmemesi nedeniyle davalının Trabzon İcra Ceza Mahkemesi’nin 2012/516 Esas sayılı dosyası kapsamında müvekkilinden şikayetçi olduğunu, tazyik hapsi cezasından kurtulabilmek amacıyla müvekkilinin icra dosyası borcunu kapattığını, ancak, müşterek çocuk Tuğçe’nin 15.02.2006 tarihinde reşit olduğunu, Tuğçe için Trabzon 2. İcra Müdürlüğü’nün 2007/848 Esas sayılı icra dosyasına 15.02.2006 – 15.09.2006 tarihleri arasındaki dönem için icra tehdidiyle davacının toplam 9.750,00 TL ödediğini, bu nedenle 9.750.00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan istirdadına, davalının haksız ve kötü niyetli takibi nedeniyle %40 icra inkar tazminatıyla mahkumiyetine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın zamanaşımına uğradığını, ayrıca müşterek çocuk Tuğçe’nin ergin olduğu halde, müvekkiline dava açıldığını, bu nedenle davanın husumetten de reddinin gerektiğini, müşterek çocuk Tuğçe’nin 15.02.2006 tarihinde reşit olmuş olsa da davacı babanın müşterek çocuğun eğitimi sona erinceye kadar nafaka yükümlülüğünün devam ettiğini, bu nedenle davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 2.036,97 TL iştirak nafakasının son ödeme yapılan 15.09.2012 tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir.
Ancak;Muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarıyla temerrüde düşer. (TBK.117.maddesi) Davaya konu alacak talebinde de temerrüd faizi yürütülebilmesi için borçlunun ya bir ihtar ile ya da aleyhine bir dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerektiğinden iade talebinde bulunulmasından itibaren temerrüt faizi işleyecektir.
Nitekim, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 117.maddesinde de borçlunun temerrüdünün koşulları düzenlenmiştir.
Somut olayda; davacı tarafından davalıya fazladan yapılan ödeme geri istenilmiş, davacı davalıyı dava tarihinden önce temerrüde düşürdüğünü ispat edememiştir. Anılan nedenlerle mahkemece dava tarihinden itibaren davalının temerrüde düştüğü kabul edilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken, ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün 1.fıkrasında yer alan “son ödeme yapılan 15.09.2012 tarihinden itibaren” ifadelerinin çıkartılarak yerine “dava tarihinden itibaren” ifadelerinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.