Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2015/11859 E. 2015/19201 K. 30.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11859
KARAR NO : 2015/19201
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 10. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/03/2015
NUMARASI : 2015/225-2015/422
Taraflar arasındaki iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesi ile; boşanma davası sırasında ortak çocuklar için iştirak nafakası takdir edilmediğini, çocukların öğrenci olduğunu, giderlerinin bulunduğunu ileri sürerek, 300.00.- er TL iştirak nafakasına karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 300.00.- TL tedbir nafakası ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 33.maddesi (mülga 1086 sayılı HUMK’nun 76.maddesi) uyarınca; davanın esası olan maddi olayların ileri sürülmesi taraflara ait ise de, dava dilekçesini bir bütün olarak değerlendirerek, davayı nitelendirmek ve uygulanacak kanun maddesini belirlemek hakime aittir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 30.10.2013 gün, 2013/5-603 Esas- 2013/1503 Karar sayılı ilamı.)
Somut olayda; tarafların 02/07/2009 tarihinde kesinleşen karar ile boşandıkları, anılan bu davada çocuklar için iştirak nafakası talep edilmediği, davacı annenin eski eşi olan davalı babaya ortak çocukların giderlerini paylaşmak amacı ile eldeki iştirak nafakası davasını açtığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, ortak çocuklar yararına iştirak nafakasına karar verilmesi gerekir iken hukuki nitelemede hata yapılarak davacı anne ile davalı baba arasındaki evlilik sürüyormuşcasına davalı babanın tedbir nafakası ödemesine karar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
Ancak, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve “Hakimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından hükmün 1. fıkrasında yeralan “tedbir” ifadesinin çıkarılarak yerine “iştirak” ifadesinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.