YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11134
KARAR NO : 2015/18053
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
MAHKEMESİ : DÜZCE 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2013/172-2014/271
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili hakkında araç tamir bedeline ilişkin olarak 15.02.2007 tarih ve 021319-021320-021321 nolu faturalara dayalı Düzce 2. İcra Müdürlüğünün 2012/1127 Esas sayılı dosyasında 10.212.45 TL’lik icra takibi yapıldığını, faturalarda borçlunun U. Lojistik Ltd Şti olduğunu, davacının aracı yalnızca şoför olarak teslim aldığını, icra takibine konu faturalarla davacının bir ilgisinin bulunmadığını belirterek borçlu olmadığının tespitine, icra takibinin haksız ve kötü niyetli olarak yapılması nedeniyle %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile; davacının Düzce 2. İcra Müdürlüğü’nün 2012/1127 Esas sayılı takip dosyası nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine, alacağın %20’si oranında (2.042,49 TL) kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
İİK. nun 67. maddesinin ikinci fıkrası gereğince alacaklının kötüniyet tazminatına mahkûm edilebilmesi için, icra takibinde haksız olmasının yanında kötüniyetli olması da gereklidir. Dava konusu olayda, davalının, takipte kötüniyetli olduğu, sırf davalıyı zarara uğratmak kastıyla hareket ettiği ispat edilemediğine göre davacının kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davalının kötüniyet tazminatına mahkûm edilmiş olması usul ve yasaya uygun görülmemiş ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile hükmün 2.fıkrasındaki “Alacağın %20’si oranında ( 2.042,49 TL) kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ifadesinin çıkartılarak yerine “Davacının kötüniyet tazminatı talebinin reddine” ifadesinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.