Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2014/22102 E. 2015/17170 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22102
KARAR NO : 2015/17170
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 7. TÜKETİCİ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/01/2014
NUMARASI : 2012/2079-2014/19

Taraflar arasındaki Tüketicinin Açtığı Abonelik Sözleşmesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun Ek 5. ve Geçici 10. maddesi uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece “Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri” yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, su aboneliğinden kaynaklanan menfi tespit talebine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle (kaşe basılmak suretiyle) temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.