YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21887
KARAR NO : 2015/17882
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ISPARTA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/10/2014
NUMARASI : 2008/242-2014/554
Taraflar arasındaki haksız iktisap nedeniyle alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin davalı adına kayıtlı ….. plakalı aracı, oto alım satımıyla uğraşan dava dışı A.. S..’den 2005 yılında satın aldığını, Atilla’nın ruhsat sahibinin davalı olduğunu ve kendisini yetkilendirdiğini, devirde sorun yaşanmayacağını söylediği ve aracı davalıya sattığını, 2008 yılı Mart ayında davalının yedek anahtarıyla aracı alıp götürdüğünü,ceza dosyasında davalının aracı alıp götürdüğünü itiraf ettiğini belirterek, 11.000 TL alacağın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; yetki ve görev itirazında bulunmuş, aracı davacının bilgisi dahilinde alıp getirdiğini, arabayı davalının satmadığını, parasını almadığını, aracı satan ve bedeli alan dava dışı A.. S..’e karşı dava açılması gerektiğini belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacı ile dava dışı A.. S.. arasında düzenlenen harici araç satış sözleşmesinin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 20/d maddesi gereğince resmi şekilde yapılmadığından geçersiz olduğu, bu nedenle tarafların aldıklarını haksız iktisap kurallarına göre karşılıklı olarak aynı anda iade etmekle yükümlü olduklarını, davacının geçersiz satış sözleşmesi ile satın aldığı araç kayıt malikine iade edildiğine göre davacının aracın satış bedeli olarak ödediği parayı satıcıdan sebepsiz zenginleşme kuralları gereğince isteyebileceğini gerekçe göstererek davanın kısmen kabulü ile 6.763,43 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmektedir.
Kural olarak geçersiz sözleşmeye dayanarak tarafların birbirlerine verdikleri şeyleri geri isteyebilmeleri sebepsiz zenginleşme (TBK’nun 77 v.d maddeleri) hükümlerine göre mümkündür.
Uyuşmazlığa ve harici satıma konu aracın trafikte davalı adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Motorlu taşıtların ne şekilde el değiştirebileceği 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 20/d maddesinde açıklanmıştır. Buna göre, tescil edilmiş araçların her çeşit devir vs. satışlarının araç sahibi adına düzenlenmiş tescil belgesi esas alınarak noterlerce yapılacağı, noterlerce yapılmayan satış ve devirlerin geçersiz olduğu ifade edilmiştir.
Somut olayda, davacının haricen düzenlenen oto satış sözleşmesi ile dava dışı A.. S..’den satın aldığı aracın, kayıt maliki davalı tarafından kendisinden alındığı hususunda uyuşmazlık bulunmayıp, mahkemenin kabulü de bu yöndedir.
Davacı ile davalı arasında davaya konu aracın satışı konusunda yazılı ya da sözlü herhangi bir sözleşme bulunmadığı, araç maliki tarafından aracın satışını yapan Atilla’ya satış yetkisi verilmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı araç bedelini ancak satış söleşmesinin karşı tarafı olan(dava dışı A.. S..) akidinden isteyebilecektir.
O halde mahkemece, davalı İ.. K.. yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.