YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20975
KARAR NO : 2015/6119
KARAR TARİHİ : 13.04.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 17. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/08/2014
NUMARASI : 2014/138-2014/547
Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; müşterek çocuk için ödenen aylık 400.00.- TL iştirak nafakasının yetersiz olduğunu,eğitim giderlerinin arttığını ileri sürerek; iştirak nafakasının aylık 1.000.00.- TL ye çıkartılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; anlaşmalı boşanma davasında kararlaştırılan ve her yıl artış oranına tabi olan aylık 400.00.- TL iştirak nafakasının yeterli olduğu gerekçesi ile; davanın reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
TMK.nun 182. maddesine göre; boşanma kararı ile velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır.
TMK.nun 330. maddesindeki düzenleme; “Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir,” şeklindedir.
TMK’nun 331.maddesi uyarınca da; Durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine, nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırabilir.
İştirak nafakasının; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları, paranın alım gücü ile genel ihtiyaçlarına uygun olarak, ana babanın mali durumları da gözetilmek suretiyle, takdiri gerekir.
Somut olayda; mahkemece yaptırılan, ekonomik ve sosyal durum araştırması sonucuna göre; davacı annenin öğretmenlik yaptığı,2.250.00.- TL aylık geliri olduğu, annesi ve oğlu ile babasının evinde kaldığı, aracının olduğu; davalı babanın ise, inşaat şirketinde çalıştığı, 2.900.00.- TL aylık geliri olduğu,annesi, ağabeyi,yengesi ve yeğeni ile birlikte annesinin evinde kaldığı; müşterek çocuk Oğuz’un 24/06/2004 doğumlu olduğu, ekonomik göstergelerdeki değişiklikler nazara alındığında; çocuk için düzenli olarak okul ve servis ücreti ödendiği anlaşılmıştır.
Müşterek çocuğun yaşının büyümesi, eğitim giderlerinin ve özel ihtiyaçlarının artması, önceki nafaka takdirinden itibaren uzunca bir zamanın geçmesi ve ekonomik göstergelerdeki değişiklikler nazara alındığında; boşanma kararında belirlenen orandaki artışın yeterli olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, mahkemece, iştirak nafakasının gelecek yıllarda boşanma kararında yazılı oranda artış ile sınırlandırılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir
Mahkemece; iştirak nafakasına ilk kez hükmedilen 2011 tarihinden, dava tarihine kadar geçen sürede ekonomik göstergeler yanında çocuğun ihtiyaçlarının arttığı gözetilerek, hakkaniyete uygun bir ( TMK. 4. maddesi ) iştirak nafakası artışına karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçeler ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.