YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20335
KARAR NO : 2015/16450
KARAR TARİHİ : 22.10.2015
MAHKEMESİ : KAYSERİ 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/07/2014
NUMARASI : 2013/62-2014/598
Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkili tarafından davalı aleyhine Kayseri 1. Aile Mahkemesi 2012/775 Esas sayılı dosyası ile boşanma davası açıldığını, yargılamanın devam ettiğini, davalının müvekkiline ait kişisel eşyalarda dahil olmak üzere, tarafların birlikte yaşarken ikamet ettikleri evde bulunan bütün eşyaları ailesinin yardımı ile alıp götürdüğünü ileri sürerek; müvekkiline ait eşyaların aynen iadesini, bu mümkün olmadığı takdirde bedelleri toplamı 7.450,00 TL’nin dava tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte tazminini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; müvekkilinin davacıya ait olan eşyaları muhafaza ettiğini, aynen iadesini sağlayabileceğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile; 21.01.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda açıklanan kişisel eşyanın davalıdan alınarak davacıya aynen iadesine, aynen iadenin mümkün olmaması halinde bedelleri toplamı 4.850,00 TL’nin dava tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacının temyiz itirazına gelince; uyuşmazlık, boşanma davasından bağımsız olarak açılmış eşler arasındaki eşya iadesi istemine ilişkindir.
Çeyiz eşyaları misli eşyalardan ise de, davacının seçimlik hakkı olup, bu eşyaları aynen isteyebileceği gibi sadece bedelinin tahsilini veya terditli olarak eşyaların mevcut olması halinde aynen, olmaması halinde bedelinin tahsilini de isteyebilir. Hakim taleple bağlı olup, bu talep dışında karar veremez.
Davacı vekili, dava dilekçesinde eşyaların aynen teslimi olmadığı takdirde bedelinin tahsilini istemiş, yargılama sırasında taleplerini bedelin tahsili olarak düzelttiklerini bildirerek, isteğini sonradan bedele hasretmiştir. Davacı başkasının kullandığı ve kötü bir görüntü yaşatan eşyayı almak zorunda bırakılamaz. Davacı tercih hakkını kullanarak eşyaların bedelini istediğine göre mahkemece eşyaların yıpranma paylarının düşülmesi sonucu belirlenecek bedele hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.