YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19825
KARAR NO : 2015/16268
KARAR TARİHİ : 21.10.2015
MAHKEMESİ : UŞAK 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/05/2014
NUMARASI : 2013/98-2014/291
Taraflar arasındaki eşya ve altın alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, eşya alacağı davasının konusu kalmaması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, altın alacağı davasının reddine yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkiline ait altınlar ile ortak alınan eşyalar ve çeyiz eşyalarına taraflar arasındaki boşanma davasının yargılaması sırasında davalı tarafından el konulduğunu ileri sürerek müvekkilinin davalıda kalan altın ile eşyalarının aynen iadesine, mümkün olmadığı takdirde ise fazalaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL değerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş. Yargılama sırasında davaya konu eşyaları taraflar arasındaki protokol çerçevesinde teslim aldıklarını, eşyalarla ilgili herhangi bir uyuşmazlık kalmadığını, altınlar yönünden taleplerini ıslah ile 18.650 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; dava konusu eşyaların davalı tarafından davacıya teslim edildiği anlaşıldığından konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, altın alacağı davasının ise ispatlanamaması nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından, davacı lehine hükmedilen 1.500 TL vekalet ücretine hasren temyiz edilmiştir.
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK. nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL’ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.