YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18779
KARAR NO : 2015/4950
KARAR TARİHİ : 25.03.2015
MAHKEMESİ : ALİAĞA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/123-2014/8
Taraflar arasındaki yoksulluk ve iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; davalı ile, Aliağa Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/272 esas ve 2011/502 karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, müşterek çocuklar Saadet ve Fahriye’nin velayetlerinin kendisine verildiğini; müşterek çocuklar için aylık ayrı ayrı 150,00 TL iştirak nafakası, kendisi için aylık 100,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, aradan geçen süre, paranın alım gücü ve nafakanın yetersizliği nedeniyle iştirak nafakalarının ayrı ayrı 300,00 TL’ye, yoksulluk nafakasının 500,00 TL’ye çıkartılmasına ve bu miktarların her yıl TEFE oranında artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; emekli maaşı ve malvarlığının bulunmadığını, davacının gelirinin olmadığının doğru olmadığını, davacının ekmek fırınında, kızı Saadet’in kuaförde 1.500,00 TL gelir ile çalıştığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, paranın satın alma gücündeki düşüş, nafakanın veriliş tarihi, müşterek çocukların yaşı, ihtiyaçları, eğitim durumu dikkate alınarak; yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren 100,00 TL artırılarak 200,00 TL’ye, müşterek çocuklar için verilen ayrı ayrı 150,00 TL iştirak nafakasının, dava tarihinden itibaren 25,00 er TL artırılarak ayrı ayrı 175,00 TL’ye yükseltilmesine, yıllık nafaka miktarının her yıl TEFE oranında artırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükmedilen nafakanın yıllık artış oranına ilişkin yerleşmiş Yargıtay Uygulamaları gözönünde bulundurularak “ÜFE” oranında artışına hükmedilmesi gerekirken “TEFE” oranında artırılmasına karar verilmesi doğru değilse de; bu konunun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün yıllık nafaka miktarının artış oranına ilişkin 4. maddesindeki “TEFE” ifadesinin çıkartılarak, yerine “ÜFE” ifadesinin yazılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.