Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2014/16377 E. 2015/9515 K. 26.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16377
KARAR NO : 2015/9515
KARAR TARİHİ : 26.05.2015

MAHKEMESİ : TOMARZA ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/04/2014
NUMARASI : 2013/120-2014/55

Taraflar arasındaki çeyiz eşyalarının iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; tarafların boşandıklarını, evlenme sırasında çeyiz senedi düzenlendiğini, söz konusu senette düğünde çeyiz olarak verilen eşyaların tamamının müvekkili olan davacıya ait olduğu ve ihtilaf halinde bedellerinin tamamının davalılar tarafından ödeneceğinin öngörüldüğünü, boşanmadan sonra senette yer alan 4.000 TL bedelindeki yatak odası takımı, 4.000 TL bedelindeki oturması odası takımı ile ile 3.000 TL bedelindeki beyaz eşyanın davalı Vehbi’de kaldığını, davalılardan haricen bu eşyaları talep ettiklerini, ancak söz konusu eşyaların iade edilmediğini, bu eşyaların aynen iadesini, bu mümkün değil ise, eşyaların toplam bedeli olan 11.000 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, düğün sırasında, davacı tarafından getirilen çeyiz eşyalarının iadesinin gerekip gerekmediği hususundadır.
Dosyanın incelenmesinden, davaya Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından bakıldığı ve sonuçlandırıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemelerin görevi kamu düzenine ilişkindir. Mahkemece, yargılamanın her aşamasında kendiliğinden gözetilir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından (üçüncü kısım hariç olmak üzere) (TMK.nun m.118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Bu durumda, Aile Mahkemesi kurulmayan yerlerde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen Asliye Hukuk Mahkemelerinde davanın Aile Mahkemesi sıfatı ile görülüp karara bağlanması gerekir. (H.G.K. 16/11/2005 tarih ve 2/673-617 sayılı kararı)
./..
Bu açıklamalar karşısında, davaya Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, bu husus düşünülmeden Asliye Hukuk Mahkemesi olarak yargılamaya devam edilip, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.