YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15878
KARAR NO : 2015/2508
KARAR TARİHİ : 18.02.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/06/2014
NUMARASI : 2013/435-2014/526
Taraflar arasındaki yoksulluk ve iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, Kadıköy 3. Aile Mahkemesinin 2005/256 esas 2005/517 karar 12/05/2005 tarihli ilamıyla hükmedilen davacı için 200,00 TL yoksulluk ve müşterek çocuk Deniz için 400,00 TL iştirak nafakasının değişen koşullar ve ihtiyaçlar nazara alınarak yoksulluk nafakasının 450,00 TL’ye, iştirak nafakasının 900,00 TL’ye çıkarılmasını talep etmiş; yerel mahkemece yapılan yargılama sonucunda yoksulluk nafakasının artırım isteminin reddine, iştirak nafakasının aylık 350,00 TL artırılarak 750,00 TL’ye çıkarılmasına hükmolunmuş, hüküm taraf vekillerince süresinde temyiz olunmuştur .
Dava; yoksulluk ve iştirak nafakası artırım istemine ilişkindir.
Somut olayda; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları dikkate alındığında takdir edilen iştirak nafakası artırım miktarı Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun olup, mahkemece iştirak nafakasının aylık 750,00 TL’ye çıkarılmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle taraf vekillerinin iştirak nafakasının artırım oranına ilişkin temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Yoksulluk nafakasına yönelik davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Türk Medeni Kanunu’nun 176/4.maddesi hükmüne göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılmasına karar verilebilir. Bu hüküm gereğince mahkemece iradın arttırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi ya da hakkaniyetin artırımı gerektirmesi gerekmektedir.
Mahkemece, davacının çalışarak gelir elde ettiğinin belirlenmiş olduğundan bahisle yoksulluk nafakasının artırım isteminin reddine karar verilmiştir.
HGK.nun 07.10.1998 tarih, 656-688 sayılı kararında “…yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür, eğitim gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi” gerektiği vurgulanmıştır. Yine asgari ücret seviyesinde gelire sahip olunması yoksulluk nafakası bağlanmasına engel olmadığı, nafaka miktarının tayininde rol oynayacağı belirtilmiştir.
Dosya içerisindeki 01/10/2013 tarihli ………… İlçe Emniyet Müdürlüğü tarafından yapılan davacının sosyal ve ekonomik durum araştırmasında; davacının herhangi bir işte çalışmadığı ve nafaka geliri haricinde başka bir gelirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Yargılama sırasında psikolog N. D. tarafından ibraz edilen 06/05/2014 tarihli uzman raporunun değerlendirme kısmında ise davacının bir kitap evinde müdür yardımcısı olarak görev yaptığı ifade edilmiş, ancak ne kadar süredir çalıştığı ve hangi düzeyde ücret aldığı belirtilmemiştir. Hükmün gerekçe bölümünde de davacının gelir durumuna ilişkin açıklama yapılmadığı görülmektedir.
O halde; mahkemece dava tarihi itibariyle davacının gelir durumunun araştırılması, ekonomik ve sosyal durumunun net bir şekilde belirlenmesi, gelirlerin dengelenerek davacının asgari ücret düzeyinde gelirinin bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yoksulluk nafakasının artırım isteminin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.