Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2014/13872 E. 2015/1489 K. 27.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13872
KARAR NO : 2015/1489
KARAR TARİHİ : 27.01.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 14. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2011/436-2013/580

Taraflar arasında görülen tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davacılar vekili ile davalılardan İ.. R.. vekili tarafından temyiz edilmiş, hükmün duruşmalı olarak incelenmesi davalı İ.. R.. vekili tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen 27.01.2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar vekili Av. G.. E.. ile davalı İ.. R.. vekili Av. M… K.. geldi. Aleyhine temyiz olunan diğer davalılar gelmedi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00’e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili dilekçesinde; müvekkilli F.. B..’ın, babası olan diğer müvekkili İ.. B.. ile birlikte oğlu olan müvekkili F…’ı, tedavi amacıyla davalı Üniversiteye götürdüğünü, bu sırada park yeri nedeni ile çıkan tartışma sonucunda davalı şirkette güvenlik görevlisi olarak çalışan diğer davalı M.. K..’ın saldırısına uğrayan müvekkillerinden Feyzullah’ın yaralandığını, adam çalıştıranın sorumluluğu gereğince davalı Üniversitenin asıl işveren, davalı şirketin ise alt işveren olarak sorumlu bulunduğunu ileri sürerek; davacı F..için şimdilik 1.000 TL maddi ve 20.000 TL manevi, davacı Furkan için 20.000 TL manevi, davacı İbrahim için 10.000 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 51.000 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı İ.. R.. vekili cevap dilekçesinde; müvekkili üniversitenin, otoparklarını yaptığı ihale ile diğer davalı şirkete kiraladığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; davacı Feyzullah ile davalı Mehmet’in arasında geçen kavgayı kimin başlattığının belli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı M.. K..; davacı Feyzullah’ın, uyarılmasına rağmen öğretim üyelerine ayrılan park yerine aracını park ettiğini, kavga olayının ise davacı Feyzullah’ın hakaret etmesi nedeniyle başladığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacılar İbrahim ve Furkan yönünden davanın reddine, davacı Feyzullah yönünden ise davanın kısmen kabulü ile 10.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalılardan İ.. R.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı üniversite vekili, müvekkili üniversitenin, maliki bulunduğu otoparkları açtığı ihale ile diğer davalı şirkete kiraya verdiğini, bu nedenle müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunmuştur.
Bu durumda, mahkemece; öncelikle olayın gerçekleştiği otoparkın, davalı üniversite tarafından diğer davalı şirkete kiraya verilen yerler arasında olup olmadığı hususunun keşfen tespit edilmesi, sonrasında davalı üniversitenin meydana gelen olay nedeniyle sorumlu olup olmadığı hususunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı üniversite için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.