Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2014/10851 E. 2015/3712 K. 09.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10851
KARAR NO : 2015/3712
KARAR TARİHİ : 09.03.2015

MAHKEMESİ : SELÇUK ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2002/324-2013/68

Taraflar arasındaki (aile başkanının kusursuz sorumluluğuna ilişkin) tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar vekili dilekçesinde; davalıların velayeti altında bulunan M.. N.., Ozan, O.. G.., T.., H.., E.., S.. ve M.. tarafından, O..’a karşı ırza tasaddi suçunu işlediklerini, haklarında kamu davası açıldığını, suçlarını kabul ettiklerini ve ceza aldıklarını; olayın yaşandığı beldenin örf ve adetlerine düşkün tutucu bir yer olduğunu, Onur’a karşı çevrenin yaklaşımının değiştiğini, bu olay nedeni ile davacıların derin üzüntü ve elem duyduklarını ileri sürerek; Onur için 10,000,00 TL, babası A.. Y.. için 2,500,00 TL ve annesi N.. Y.. için 2,500,00 TL manevi tazminatın, olay tarihi olan 02.01.2001 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık; davalıların, olay tarihinde reşit olmayan çocuklarının eylemi nedeni ile oluşan maddi ve manevi tazminat talebinden kaynaklanmaktadır.
Davalılar hakkında açılan bu dava, 4721 sayılı Yasanın 369.maddesi kapsamında olup, aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Öyle ise, mahkemece; bu ilkeler gözetilerek, davaya aile mahkemesinde bakılması gerektiği gerekçesi ile, dava dilekçesinin görevsizlik nedeni ile reddine karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme sonucu, işin esası hakkında karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.