Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2012/3415 E. 2012/8079 K. 27.03.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/3415
KARAR NO : 2012/8079
KARAR TARİHİ : 27.03.2012

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde şimdilik 3.230 TL tazminatın yasal faizi ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde, davalının orman alanından açma yapma suretiyle orman alanına zarar verdiğini beyan ederek 3.230 TL ağaçlandırma giderinin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.Mahkemece mahallinde keşif icra edilerek bilirkişiden rapor alınmış olup bilirkişi davaya konu yerin orman vasfında olduğunu, burada halen kapalılık teşkil eden ağaçların bulunduğunu, gerek suç tutanağı tarihinde, gerekse suç tutanağına yakın tarihte her hangi bir orman, ağaç, ağaççığı ve örtüsü kesilip temizlendiğine dair hiçbir bulgunun tespit edilemediği, toprağın sürülüp işlenmediği, sadece dava konusu yerde mevcut deliceler ile aşılanan zeytinlerin bakımlarının yapılarak işgal ve faydalanma eyleminin yapıldığı, bu nedenle de, Orman İdaresi lehine Orman Kanunu’nun 112, 113 ve 114.maddesine göre bir tazminat hesabının yapılmasına gerek olmadığını rapor etmiştir.Mahkemece bu rapor esas alınarak davanın reddine karar verilmiş davacı vekili kararı temyiz etmiştir.Dosya içine bir örneği alınan … Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/76 esas 2011/99 karar sayılı ve 08.04.2011 tarihli kararına göre, sanık hakkında orman içinde açma yapmak suçlaması ile kamu davası açılmış, mahkemece sanığın Orman Kanunu’nun 93/1 maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiş ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.6831 sayılı Orman Yasası’nın 114.maddesinde “Her türlü orman suçları ile tahrip olunan veya yakılan sahalar için, bu Kanunda yazılı tazminattan başka ayrıca, ağaç cinsine göre cari yıl içindeki mahalli birim saha ağaçlandırma gideri esas tutularak ağaçlandırma masrafına da hükmolunur.” denilmektedir. Davaya konu orman vasfında olduğu tespit edilen yere zeytin ağaçlarının dikildiği ve davalı tarafça bakımının yapıldığı işgal ve faydalanmanın sürdüğü bu şekilde doğal orman örtüsünün oluşumunu engellediği sabittir.Dosya içeriğine ve yerel mahkemenin kabulüne göre ormanda işgal ve faydalanma yapmış olan davalının eylemi 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 93.maddesine uyan orman suçunu oluşturduğu ve bu halde orman alanının olağan halinin bozulduğu ve bu halde her türlü orman suçunda tahrip edilen sahanın ağaçlandırma giderine hükmedileceğini açıklayan Orman Kanunun 114.maddesine göre ağaçlandırma giderine hükmedilmesi gerektiği halde yerinde olmayan gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.