Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2012/21186 E. 2012/24773 K. 03.12.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/21186
KARAR NO : 2012/24773
KARAR TARİHİ : 03.12.2012

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK (AİLE)MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili; müvekkili ile eşi olan davalının ayrı yaşadıklarını, davalının eşi ve çocuğu ile ilgilenmediğini beyan ederek, davacı için aylık 750,00 TL, çocuk için 500,00 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davacı için aylık 600,00 TL, çocuk için 300,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.TMK’nun 197.maddesi gereği ayrı yaşamakta haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası talebinde bulunabilir.Ayrıca, TMK’nun 327/1 maddesine göre, çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından sağlanır.Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder (TMK.md.328/1).Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir (TMK.md.329/1).Nafaka takdir edilirken, tarafların ekonomik, sosyal ve mali durumları ile davacı ile çocukların ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır. Dosya içeriğine göre, davacı babası yanında müşterek çocuk ile yaşamaktadır. Çocuk 2007 doğumlu olup, 03.02.2012 tarihinde açılan boşanma davasının reddedildiği ve bu davada nafakaya hükmedilmediği anlaşılmaktadır.Açıklanan bu duruma göre, davacı ve çocuğun giderleri ile davalının geliri arasında denge kurulması gerekirken yüksek oranda nafaka ödemesine karar verilmesi, TMK.nun 4. maddesinde yazılı hakkaniyet ilkesine de uygun bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.Kabule göre de, yerel mahkemece gerekçeli kararın hüküm kısmında davacı lehine iki ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.