YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/20635
KARAR NO : 2012/24820
KARAR TARİHİ : 03.12.2012
MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde kira parasının 01.10.2010 gününden başlayarak aylık 6.924,96 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada, 01.10.2010 tarihinden başlayan döneme ilişkin aylık kira parasının tesbiti istenilmiştir.Mahkemece, sözleşmede artış şartının yer almadığı, bu nedenle davacı tarafından davalıya ihtar gönderilmediği gibi davanın dönemin son gününde açılmış olduğu gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.Taraflar arasındaki 01.11.2005 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinin 8.1) maddesinde “… Kira sözleşmesinin 31.10.2006 tarihinden sonra yenilenmesi halinde ilk uzayan yasal dönemdeki kira bedeli 1.815 amerikan doları + KDV olarak uygulanacaktır”, 16.2) maddesinde de “… Bu fazla kullanım süresinde kiracı kira ve diğer kira giderleri kira dönemi içinde uygulanmış en yüksek bedelin % 25 fazlasıyla öder” şeklinde ifade edilen hükümler mevcuttur. Yenilenen 01.11.2006 tarihli sözleşmede de aynen korunmuş olan bu hükümler, tarafların yenilenen dönemdeki artış iradesini yansıtmaktadır.Böyle bir irade, 21.11.1966 gün ve 19/10 Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında anılan ihtarın hukuksal önemini ortadan kaldırmaktadır. Başka bir ifade ile sözleşmede böyle bir artış iradesinin kabul edilmesi halinde, kiralayana ihtar çekmeye gerek kalmaksızın, o dönem içinde kira parasının tespiti için dava açabilir. Buna göre, 01.10.2010 tarihinden başlayan döneme ilişkin kira parası tesbit edilmelidir. Nitekim, kiralananın 01.10.2009 tarihinden başlayan dönemine ait kira parasının tesbiti amacıyla aynı mahkemede açılan 2010/352 E. sayılı davada da, yukarıda açıklanan sözleşme hükümlerinin artış iradesini yansıttığı kabul edilerek hak ve nesafet ilkesi uyarınca kira parası tesbit edilmiştir.Şu durumda mahkemece; yukarıda açıklanan ilke uyarınca endeks uygulanmak suretiyle kira parasının tesbiti gerekirken, bu yön gözardı edilerek yanılgılı değerlendirme ile istemin tümden reddi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.