Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2012/13779 E. 2012/21100 K. 09.10.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/13779
KARAR NO : 2012/21100
KARAR TARİHİ : 09.10.2012

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 516 TL olan kira parasının 01.01.2011 gününden başlayarak aylık 350 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili olan davacının davalıya ait taşınmazda kiracı olarak bulunduğunu, davalı kiralayan tarafından talep edilen aylık 516 TL. kira bedelinin yüksek olduğunu beyan ederek 1.1.2011 tarihinden itibaren aylık kiranın 350 TL.’ye indirilmesine karar verilmesi talep ve dava edilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık kiranın 400 TL.’ye indirilmesine karar verilmiştir. Dava, kiracı tarafından açılan kira tespit davası olup, yanlar arasındaki kira sözleşmesi 29.7.2004 başlangıç tarihli ve 1 yıl sürelidir.Somut olayda, davalı kiralayan tarafından 1.1.2010 tarihinde başlayan kira dönemi için aylık 516 TL. kira bedelinin ödenmesi talep edilmiş, bir sonraki dönem olan 1.1.2011 tarihinden itibaren başlayan dönem için ise, herhangi bir artırım yapılmayarak, gene aylık 516 TL. kira ödemesi talep edilmiştir. Davacı kiracı ise 2010 yılı için aylık 516 TL.kira bedelini kabul ederek ödemiş, 2011 yılı için ise, bu kira bedeli devam etmiştir.Dava konusu taşınmazın bulunduğu mahaldeki emsal kiralamalar, enflasyon artış oranı, rayiç bedeller dikkate alındığında, kiranın her yıl makul oranda arttırılması esastır. Buna rağmen iki kira dönemi üst üste hiç artış yapılmayarak, aynı kira bedelinin istenmesi durumunda, bir de bu kiradan indirim yapılması hakkaniyete uygun değildir.Öyle ise mahkemece, bu ilkeler ışığında, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.