Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2012/10205 E. 2012/14439 K. 06.06.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/10205
KARAR NO : 2012/14439
KARAR TARİHİ : 06.06.2012

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 01.05.2010 gününden başlayarak aylık net 23.500,00 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde; davacının taşınmazı satın aldığı kişi ile davalı arasında imzalanan 01.05.2006 başlangıç tarihli, 10 yıl süreli, aylık brüt 16.500,00 TL bedelli kira sözleşmesi gereğince davalının taşınmazda kiracı olarak bulunduğunu, kira sözleşmesi gereğince aylık kira bedelinin (TEFE +ÜFE)/2 oranında artırılacağının öngörülmüş olmasına rağmen davalı tarafından hiçbir artırım yapılmaksızın 2010 yılı kira bedelinin 13.200,00 TL olarak ödenmeye devam edildiğini belirterek 01.05.2010 tarihinde başlayan dönemde kira parasının aylık net 23.500,00 TL olarak tesbitini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili dilekçesi ile; dava konusu kiralanana ilişkin imzalanan kira sözleşmesindeki artış oranına göre bir artışın talep edilebileceğini bunun dışındaki artırımı kabul etmediklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece; hak ve nesafet ilkeleri uygulanarak taşınmazın aylık kira bedelinin 01.05.2010 tarihinden geçerli olmak üzere brüt 19.800,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın tüm, davacı tarafın sair temyiz itirazları yerinde değildir. Kural olarak tarafların her türlü etken dışında ve serbest iradeleri ile yaptıkları kira sözleşmesinde belirledikleri (kira parasına ilişkin) artış şartı, kira süresince tarafları bağlayıcıdır.Somut olayda, taraflar arasındaki kira sözleşmesi 01.05.2006 başlangıç tarihli ve 10 yıl sürelidir. Sözleşmede yıllık taban kira artışının (TEFE +ÜFE)/2 oranında yapılacağı kararlaştırılmıştır. Dolayısı ile ilke olarak 01.05.2010 başlayan dönem kirası, davacının da talep ettiği şekilde (TEFE +ÜFE)/2 artış oranına göre belirlenmesi gerekir.Ne var ki dava dilekçesinde de açıklandığı üzere davacının talebi; kira sözleşmesinde kararlaştırılan yıllık kira artışı oranında kira bedelinin hesaplanıp buna göre aylık kiranın tespitine karar verilmesidir. Bu durumda mahkemece, davacının talebi doğrultusunda kira sözleşmesindeki artış oranına uygun olarak kira bedelinin belirlenmesi için konusunda uzman bilirkişiden bu hususta yeniden rapor alınıp sonucu dairesinde hüküm kurulması gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu hak ve nesafet ilkesine göre yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.