YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/7819
KARAR NO : 2011/11403
KARAR TARİHİ : 30.06.2011
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 5.650.64 lira menfi tesbit faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı banka, tüketici kredisi kullanan davalının maaşlarına bloke konduğunu, tüketici mahkemesinin ihtiyati tedbir kararı gereği maaş blokesinin kaldırıldığını, davalının yaptığı icra takibi nedeniyle borçlu bulunmadığını ileri sürerek … 14.İcra Müdürlüğünün 2009/14995 Esas sayılı dosyasından başlatılan takipte bankanın borçlu (5.650,64 TL) bulunmadığının tesbitine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3.maddesinde kanunun uygulanmasıyla ilgili tanımlar yapılıp, bu arada “bir mal ve hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi” tüketici, “alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları” mal, “mevzuatları gereği tüketicilere nakit kredi vermeye yetkili olan” banka özel finans kuruluşu ve finansman şirketlerine kredi veren olarak tanımlanmıştır. TKHK’nun 10.maddesi gereğince “Tüketici kredisi tüketicilerin bir mal veya hizmt edinmek amacıyla kredi verenden nakit olarak aldıkları kredidir” hükmü getirilmiştir. Aynı yasanın 23.maddesinin 1.fıkrasında ise “Bu kanunun uygulanmasıyla ilgili olarak çıkacak her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılır” hükmüyle kanunun uygulanmasından doğacak ihtilaflara bakacak görevli mahkeme belirtilmiştir. Somut olay değerlendirildiğinde tüketici davalı ile kredi veren davacı banka arasında 4077 sayılı yasanın 10.maddesinden kaynaklanan bir uyuşmazlık bulunduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca sözü edilen yasanın 23.maddesi hükmü gereğince davaya bakmaya tüketici mahkemesi görevlidir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esası hakkında hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.6.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.