YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/5850
KARAR NO : 2011/11637
KARAR TARİHİ : 05.07.2011
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekilince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının davacıyı dövdüğünü, bu nedenle Cihanbeyli İlçesinde ailesinin yanında kaldığını, ayrıca davalının eski eşi ile birlikte yaşamaya başladığını belirterek 500 TL tedbir nafakasının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davalının Kulu’da oturduğunu, davanın Kulu mahkemelerinde görülmesi gerektiğini belirterek yetki itirazında bulunmuştur.
Mahkemece; davacının ikametgah adresinin Kulu olması nedeniyle davanın Kulu Aile Mahkemesinde görülmek üzere yetkisizlik kararı verilmiş, hükmü taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, TMK’nun 197/2 maddesine dayalı tedbir nafakası talebine ilişkindir. TMK’nun 201/1 maddesinde “Evlilik birliğinin korunmasına yönelik önlemler konusunda yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yerleşim mahkemesidir”. Aynı maddenin son fıkrasında “Her iki eşin de yerleşim yeri değişmiş ise, yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yeri yerleşim yeri mahkemesidir.
Davada, davacı ayrı yaşamada haklılık iddiasına dayalı olarak tedbir nafakası istemektedir. Geliri ve sosyal güvencesi olmayan davacı kadın Cihanbeyli’de bulunan ailesinin yanına yerleştiğini ve orada hayatını devam ettirdiğini açıklamış ayrıca davayı açarken vekile vermiş olduğu vekaletnamede de Cihanbeyli adresini göstermiştir.
Bu durumda davacı TMK’nun 201/1.maddesine göre kendi yerleşim yerinde ya da HUMK’nun 9.maddesi gereğince davalının yerleşim yerinde dava açma konusunda seçimlik hakkına sahiptir. Davacı bu seçimlik hakkını kendi yerleşim yerinden yana kullanarak Cihanbeyli’de temyize konu davayı açtığından işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken mahkemece yetkisizlik kararı verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.07.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.