YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/2310
KARAR NO : 2011/6985
KARAR TARİHİ : 25.04.2011
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde kira parasının 16.04.2009 gününden başlayarak aylık 2000 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili olan davacının davalıya ait taşınmazda kiracı olarak bulunduğunu, kiralayan tarafından talep edilen aylık 2990,00 TL kira parasının emsallere göre fahiş olduğunu, bu miktarı ödemelerinin imkansız olduğunu beyan ederek aylık kira bedelinin 2000,00 TL.’ye indirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın hukuki yarar yokluğu gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında 15.04.2003 tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi bulunmaktadır.
Hükmün gerekçesinde de belirtildiği üzere davacı kiracı kira bedelini her yıl % 30 oranında artırmayı kabul ve taahhüt etmiştir. Ancak, yerleşik Yargıtay kararları uyarınca kira sözleşmesinde kararlaştırılan kira artış şartı yenilenen ilk dönem taraflar için bağlayıcıdır. Davada ise sözleşmesinin süresi sona erdiği gibi yenilenen ilk dönemin kira bedelinin tespiti de istenilmemektedir. Yine, Yargıtay kararlarında kabul edildiği üzere kira bedelinin tespiti davası kiracı tarafından da açılabilir.
Dava konusu uyuşmazlık, kiracı tarafından açılmış kira bedelinin indirilerek tespiti isteminden ibarettir.
O halde mahkemece, taraflar arasında uzun süren bir sözleşme ilişkisi bulunduğu gözetilerek yeni dönem kira parasının hak ve nesafet kurallarına göre tesbitine karar verilmesi gerekirken, itibar edilmeyen gerekçelerle yazılı şekilde davanın reddine ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.04.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.