Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2011/20501 E. 2012/2226 K. 01.02.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/20501
KARAR NO : 2012/2226
KARAR TARİHİ : 01.02.2012

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 15.05.2010 gününden başlayarak aylık net 2.277.00 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü ile kira bedelinin brüt 2.846.25 TL olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları reddedilmelidir.Davacı vekili, 15.05.2010 tarihinden başlayan dönem için aylık kira parasının (net) 2.255.44 TL olarak tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi 15.05.2008 tarihli olup, kira süresi 5 yıldır. Aylık kira bedeli ilk yıl 2.000 TL, ikinci yıl 2.200 TL, ikinci yıldan sonraki yıllarda artış oranı ÜFE’ye göre belirlenecektir.
Mahallinde keşif yapılarak alınan bilirkişi raporuna göre davaya konu taşınmazın aylık kira parasının, sözleşmede bir önceki dönem için belirlenen aylık kira parasına ÜFE endeks oranı uygulanması halinde brüt 2.846.25 TL olarak belirlenmiştir.
Bunun üzerine davacı vekili, ıslah ile talebini aylık kiranın brüt 2.846.25 TL olarak tespit yönünde değiştirmiştir.Mahkemece, davanın kabulü ile aylık kira bedelinin 2.846.25 TL olarak tespiti cihetine gidilmiştir.Anayasa Mahkemesinin HUMK.nun 87.maddesi son cümlesinin iptali kararı üzerine, ıslah ile müddeabihin artırılması yolu açılmış ise de, bunun için hukuki yarar ve fazlaya dair haklarını saklı tutarak (ek dava açma hakkını) kısmi dava açılmış olması gerekir. Uygulamada kira tesbit davası niteliği itibariyle kısmi dava olarak kabul edilmediğinden ıslahen talebin artırılması doğru görülmemiştir.
Kaldı ki, tesbiti istenen dönem öncesi kira bedeli taraflar arasında ek sözleşme ile belirlenmiş olup, bu miktarın ÜFE oranında artırılması gerekirken, talep dışına çıkılarak endekse göre ilk dönemden itibaren yeniden kira tesbiti yapılması da doğru değilsede, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 1.fıkrasından “2.846.25 TL” rakamının çıkartılarak yerine (dava dilekçesindeki talep gibi) “2.255.44 TL” rakamları yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 2.75 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 01.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.