Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2011/19285 E. 2012/1785 K. 26.01.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/19285
KARAR NO : 2012/1785
KARAR TARİHİ : 26.01.2012

MAHKEMESİ:AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı dava dilekçesi ile; davalı tarafından açılan boşanma davasının reddine karar verildiğini, halen davalı ile ayrı yaşadıklarını ve ayrı yaşamada haklı olduğunu ileri sürerek kendisi için 1.000,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 07.07.2011 tarihli celsede, dava dilekçesinde belirtilen toplam 1.000,00 TL’lik talebinin, aylık 500 TL’sini davacı için,aylık 250’şer TL’den 500 TL’sinin ise müşterek iki çocuk için olduğunu ve mahkemece bu talepleri doğrultusunda karar verilmesi talep edilmiş; Mahkemece, davacının ayrı yaşamada haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile, davacı eş için aylık 400 TL, her bir çocuk için aylık 200 TL olmak üzere toplam aylık 800 TL tedbir nafakası ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, davacının dava dilekçesi ile, sadece kendisi için tedbir nafakasına hükmedilmesini talep etmesine ve davacı vekilinin dosyaya sunduğu 22.11.2010 havale tarihli cevaba cevap dilekçesinde, müşterek çocukların davalı yanında kaldığının ve mevcut davanın çocuklara ilişkin nafaka talepli olmadığının belirtilmesine rağmen mahkemece hem davacı eş için hem de müşterek çocuklar için tedbir nafakasına ilişkin hüküm tesisi doğru görülmemiştir. O halde mahkemece, dava dilekçesindeki talep ve müşterek çocukların davalı yanında kaldığına ilişkin davacı vekilinin beyanı dikkate alınarak sadece davacı eş için tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken müşterek çocuklar için de nafakaya hükmedilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.