YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/12921
KARAR NO : 2011/17819
KARAR TARİHİ : 16.11.2011
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 3.068,97 TL sebepsiz ödemenin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın süresinde açılmaması nedeni ile reddi kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı idare vekili dilekçesinde, davalının davacı kurumda TÜİK uzman yardımcısı kadrosunun karşılık gösterilmek suretiyle sözleşmeli olarak istihdam edilen personel statüsünde olduğunu , davalıya denetim tazminatı adı altında ödenen ödemenin yersiz olduğunu beyan ederek 3.068,97 TL alacağın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın 60 günlük dava açma süresi içinde açılmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
Yargıtay İ.B.K.’nun 27.1.2003 tarih ve 1972/6 ve 1973/2 sayılı kararında “ idarenin yanlış şart tasarrufunu, ancak iptal davası süresi içinde veya kanunlarda özel bir süre var ise bu süre içinde, geriye yürür şekilde alabileceği, bu süreler geçtikten sonra yanlış tasarrufun geri alınması halinde geri alım gününe kadar parasal sonuçlar dahil tüm doğmuş durumların kazanılmış hak sayılacağı” hususu kabul edilmiştir.
Davada, davalıya yapılan ödemenin daha önce bu yolda alınmış bir idari karara dayandığı iddia ve ispat edilmiş değildir. Ödemenin hatadan kaynaklandığı kabul edilmektedir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile çözümlenen husus; hatalı intibak veya hatalı terfi işlemi gibi bir şart tasarrufun sonradan idare tarafından geri alınması halinde, daha önce bu şart tasarrufa dayanılarak memura yapılmış olan fazla ödemenin nedensiz zenginleşme hükümleri uyarınca geri istenmesinin idare hukuku ilkelerine göre mümkün olup olmadığına ilişkindir.
Bu İBK.nun idare tarafından yapılan bütün ödemelere uygulanması halinde, idarenin haksız iktisap kurallarından hiçbir zaman yararlanamaması ve memurların yapmış oldukları bütün hatalı ödemelerin idare tarafından gerek ödeme yapılan kişilerden, gerekse ödemeyi yapandan geri alamaması gibi bir sonuç doğuracağı ve bunun da idareyi işlemez duruma getireceği gerekçesiyle savunulamayacağı H.G.K. 5.12.1984 tarih 387/997 sayılı kararı ile kabul edilmiştir.
O halde herhangi bir şart tasarrufuna dayanmayan salt hatalı ödemenin Borçlar Hukukunun haksız iktisap kuralları çerçevesinde istenip istenemeyeceği tartışılmadan yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.