YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/12891
KARAR NO : 2011/17278
KARAR TARİHİ : 03.11.2011
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının evlilik birliğinden kaynaklanan sorumluluklarını yerine getirmediğini, davacının ihtiyaçlarını karşılamadığını, davacı muhtaç duruma düşünce memleketi Çarşamba’ya dönmek zorunda kaldığını belirterek davalıdan 350 TL tedbir nafakası talep etmiştir.
Davalı duruşmalara katılmamış, bir cevap da vermemiştir.
Mahkemece, mernis kayıtlarına göre tarafların yerleşim yerinin … olduğu, TMK’nun 201.maddesi gereğince yetkili mahkemenin Lüleburguz Aile Mahkemesi olması nedeniyle yetkisizlik kararı verilmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, TMK’nun 197/2.maddesine dayalı tedbir nafakası talebine ilişkindir. TMK’nun 201/1.maddesinde “Evlilik birliğinin korunmasına yönelik önlemler konusunda yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yerleşim yeri mahkemesidir” Aynı maddenin son fıkrasında “Her iki eşin de yerleşim yeri değişmiş ise, yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yeni, yerleşim yeri mahkemesidir..”
Davada, davacı ayrı yaşamada haklılık iddiasına dayalı olarak tedbir nafakası istemektedir. Davacı kadın, memleketi olan Çarşamba’ya dönmek zorunda kaldığını açıklamış, ayrıca davayı açarken vekile vermiş olduğu vekaletnamede de Çarşamba adresini göstermiştir.
Bu durumda davacı TMK’nun 201/1.maddesinde göre kendi yerleşim yerinde ya da HUMK’nun 9.maddesi gereğince davalının yerleşim yerinde dava açma konusunda seçimlik hakkına sahiptir. Davacı bu seçimlik hakkını kendi yerleşim yerinden yana kullanarak Çarşamba’da temyize konu davayı açtığından işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken mahkemece yetkisizlik kararı verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.