Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2011/11625 E. 2011/17465 K. 14.11.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/11625
KARAR NO : 2011/17465
KARAR TARİHİ : 14.11.2011

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili, 15 yıl kadar önce müşterek evi terk eden davalı kocanın başka bir kadın ile birlikte yaşadığını ileri sürerek; TMK. nun 196/son maddesi uyarınca dava tarihinden itibaren geçmiş bir yıl için 6.000 TL parasal katkı ile dava tarihinden itibaren aylık 600 TL parasal katkının dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; başka bir kadınla birlikte yaşayan davalı kocanın eşi olan davacı ve çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamadığı gerekçesiyle; TMK. nun 196/son maddesi uyarınca dava tarihinden itibaren geçmiş bir yıl için aylık 325 TL, dava tarihinden itibaren ise aylık 350 TL tedbir nafakasının davacıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davada olayları açıklamak ödevi davanın taraflarına; hukuksal nitelendirmeyi yapma ve uygulanması gereken yasa maddelerini belirleyip uygulama ödevi ise hâkime aittir.
Somut olayda, davalı kocanın kusurlu davranışları nedeniyle birlikte yaşamaya haklı nedenle ara verildiği ileri sürülmüş olmasına göre, davadaki istem; TMK. nunun 197. maddesine dayalı tedbir nafakası istemi niteliğindedir.
Diğer taraftan, yerleşik Yargıtay uygulamasına göre: nafaka ve nafakanın artırılması davaları kanundan … bir alacağın tespiti ve tahsili davası niteliğinde olup, davanın açıldığı tarihten itibaren hüküm ifade eder (28.11.1956 gün, 15 E, 15 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı).
Hal böyle olunca; mahkemece, dava tarihinden geçerli olacak şekilde tedbir nafakasına hükmedilmesi ile yetinilmesi gerekirken; eşlerin birlikte yaşaması halinde uygulama olanağı bulunan TMK. nun 196. maddesi gereğince dava tarihinden önceki geçmiş bir yıl için parasal katkıya da hükmolunması usul ve yasaya uygun değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.