YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/1154
KARAR NO : 2011/6100
KARAR TARİHİ : 12.04.2011

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.2009 gününden başlayarak aylık, 6.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.554.20 TL olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde, 1.1.2009 dönemine ait kira parasının aylık 6.000 TL olarak tespit edilmesini talep etmiş, mahkemece; ÜFE oranında artırılarak aylık 1.554.20 TL kira parasının tesbitine karar verilmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava konusu taşınmaz ile ilgili taraflar arasında 1.1.2004 dönemine ait kira parasının mahkemece hak ve nesafet kurallarına göre tesbit edilmesinden sonra, 1.1.2005 ve 1.1.2006 dönemlerine ait kira parasının TEFE artış oranlarına ve davalının kabulüne göre, 1.1.2008 dönemine ait kira parasının da iki defa endeks oranlarına göre artırılarak mahkemece tesbit edildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda dava konusu 1.1.2009 dönemi kira parasının hak ve nesafet kurallarına göre tesbit edilmesinden sonra 5.dönemdir.
Yerleşmiş Yargıtay Uygulamalarına göre, şartlar değişmediği ve özel gelişmelerin varlığı iddia ve ispat edilmedikçe hak ve nesafet ilkesine göre kira parasının tesbit edildiği dönemden sonra 3 yıl için ard arda (her yıl için ayrı ayrı) TEFE (ÜFE) artış oranları uygulanarak bulunacak kira parasının o dönem için hak ve nesafete uygun ve aşırı olmayan bir kira parası olduğu ilke olarak kabul edilmeli ve ona göre uygulama yapılmalıdır. Üç yıldan sonra takip eden döneme ait kira parasının 18.11.1964 tarih ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre hakim tarafından “hak ve nesafet” kurallarına göre takdir edilmesi gerekir.
Bu durumda, hak ve nesafet kurallarına göre kira parasının belirlenmesi için, öncelikle dava konusu yerin yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parasının bilirkişiler tarafından belirlenmesi gerekir. Böyle bir belirleme yapılırken benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli, dava konusu yer ile ayrı ayrı karşılaştırılmalı, kira parasına etki eden hususlar üzerinde de ayrıca durulmalıdır
Dava konusu yerin yukarıda açıklandığı gibi getirebileceği kira parası usulünce saptandıktan sonra bu husus dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafet kurallarına göre hakimce bir kira parası takdir edilmesi gerekirken, mahkemece ÜFE artış oranlarına göre karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.4.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.