YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/10940
KARAR NO : 2011/16592
KARAR TARİHİ : 27.10.2011
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 8.722.82 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde; davalıya, Mustafa Kemal Üniversitesi Döner Saymanlık Müdürlüğü personeli iken 2007-2009 döneminde saymanlık personeline aylık olarak ödenen döner sermaye katkı payı tutarlarının, Vergi Usul Kanunu Ek 13.maddesine göre yapılması gereken ek ödeme tutarlarından mahsup edilmesi gerektiği halde, mahsup işlemi yapılmaması nedeniyle fazla ödeme yapıldığını belirterek 8.722.82 TL’nın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın idari yargıda görülmesi gerektiğini belirterek reddini dilemiştir.
Mahkemece; ilgili Danıştay İçtihadı Birleştirme kararı ve kamu zararının tahsiline ilişkin yönetmelik hükümlerine göre, davacı idarenin sözkonusu fazla ödemeyi davalıdan talep ve tahsil etmesi mümkün iken alacak davası açmasında hukuki yarar bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dava, Vergi Usul Kanununun Ek 13.maddesine göre yapılan fazla ödemenin geri alınması istemine ilişkindir. HGK’nun 05.12.1984 tarih, 1982/13-387 E-1984/997 sayılı kararı ile, idarenin herhangi bir şart tasarrufuna dayanmayan, salt hatalı ödeminin idare tarafından BK’nun sebepsiz zenginleşme kurallarına göre geri istenebileceği açıklanmıştır.
Davalı tarafça kendiliğinden iade edilmeyen fazla ödeme, idarece sebepsiz zenginleşmenin varlığı ispat edilerek ilam alınmadan tahsil edilemeyeceğinden, mahkemece belirtilen hususlar dikkate alınarak hukuki yarar bulunduğu da gözetilerek inceleme yapılarak bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.