Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/903 E. 2010/2144 K. 15.02.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/903
KARAR NO : 2010/2144
KARAR TARİHİ : 15.02.2010

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada, boşandıktan sonra davalının işe girerek gelir elde ettiği ve yoksulluğunun ortadan kalktığı ileri sürülerek 150.00 TL yoksulluk nafakasının kaldırılması istenilmiş; mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
TMK’nun 176/3.maddesine göre; irat biçiminde ödenmesine karar verilen nafakanın yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkeme kararıyla kaldırılması mümkündür.
Yine, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Somut olayda tarafların 11.4.2005 tarihinde boşandıklarını, davalı kadının boşanmadan önce ve sonra asgari ücretle …’ın Sesi Gazetesinde çalıştığı ve gelir elde ettiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Ancak, Yerleşik Yargıtay’ın uygulamalarına göre asgari ücretin yoksulluğu ortadan kaldırmadığı ilke olarak kabul edilmiştir (HGK’nun 1.5.2002 gün 2-397 E-339 K. Sayılı kararında olduğu gibi).
Bu nedenle davalının asgari ücretle çalışsa bile yoksulluğun ortadan kalkmayacağı, bu durumun sadece nafaka miktarının tayininde rol oynayacağı anlaşılmakla yoksulluk nafakasının kaldırılması yönünde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Mahkemece davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.