Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/878 E. 2010/6379 K. 12.04.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/878
KARAR NO : 2010/6379
KARAR TARİHİ : 12.04.2010

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 01.07.2008 gününden başlayarak aylık, brüt 25.000 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; önceki dönem kira parasının Bakırköy 9.Sulh Hukuk Mahkemesince hak ve nesafet uygulamasına göre 01.01.2007’den itibaren aylık brüt 22.374,72 TL olarak belirlendiğini ve bunun Yargıtay’ca onandığını ve kesinleştiğini ileri sürerek ve bu seferde sonraki dönem olan 01.07.2008 gününden itibaren aylık kiranın endeks uygulamasına göre brüt 25.000 TL olarak tesbitine karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece; tesbiti istenen 2008 yılı kira döneminde Dünyada ve Ülkede yaşanan ekonomik kriz nedeniyle kiralarda yükselme olmadığı tam tersine düşüş gözlendiği bu nedenle de endeks kadarda kiralarda artış yapılmasının da uygun düşmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı taraf önceki dönem kira parasının yeni dönem olan 01.07.2008 gününden itibaren TÜİK’in yayınladığı ÜFE artış oranı kadar artırılarak tesbitini istemiştir.
Bu durumda, mahkemece tesbiti istenen döneme ilişkin emsal kira sözleşmeleri sunmaları için taraflara süre verilerek mahallinde ehil bilirkişiler vasıtasıyla keşif yapılarak emsal ve rayiçler araştırılıp deliller tam olarak toplandıktan sonra yörede tespiti istenen dönemde kiralarda artış olup olmadığı, endeks kadar kiraların artırılmasının gerekip gerekmediği hususlarında ehil bilirkişi raporu alınarak sonucu dairesinde hüküm kurulması gerekirken, bu konularda hiç bir inceleme ve araştırma yapılmadan sadece mahkemenin soyut gözlemine dayanarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.04. 2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.