YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/8368
KARAR NO : 2010/11785
KARAR TARİHİ : 01.07.2010

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 1.3.2008 gününden başlayarak aylık 30.000 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada, 1.3.2008 tarihinde başlayan döneme ilişkin aylık kira parasının tespiti istenilmiştir.
Mahkemece, 2007-2008 arası kira dönemi için aylık kiranın endeks oranında davacı tarafından artırılarak istenmesi üzerine icra dosyasına ihtirazı kayıtla ödendiği bu nedenle anlaşma sağlanamadığı, ihtilaflı olduğu, öncelikle bu dönemin kirası yönünde taraflar arasında anlaşma sağlanması, olmadığı takdirde mahkemece bu yönde tespit yapılması gerekirken bu dönem atlanarak 2008-2009 döneminin tespiti için dava açıldığı, her ne kadar endeks uygulanarak tespit yapılması gerekiyorsa da, önceki dönemin dava konusu olmadığı, bu nedenle dava şartı oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dava konusu taşınmazın 1.3.2006 tarihinde başlayan döneme ilişkin kira parasının mahkemece hak ve nesafet kurallarına göre aylık 24.000 TL olarak saptandığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarına göre, kira parasının hak ve nesafet kuralları gereğince mahkemece saptanmasını takip eden üç dönem boyunca, şartların değişmemesi ve özel nedenlerin bulunmaması halinde Üretici Fiyat Endeksinin uygulanması suretiyle yeni dönem kira parasının hesap edilmesi gerekir.
Bu nedenle, 1.3.2006 dönemine ait kira parasının mahkemece nesafet uygulamasına göre aylık 24.000 TL tespit edilmesinden sonra dava konusu 1.3.2008 dönemine ait kira parasının 24.000 TL ya ard arda iki kez ÜFE artış oranının yansıtılarak belirlenmesi ve bu bedelin hüküm altına alınması gerekirken, yazılı gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 1.7.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.