Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/5855 E. 2010/6923 K. 20.04.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/5855
KARAR NO : 2010/6923
KARAR TARİHİ : 20.04.2010

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.2007 günündün başlayarak aylık 32.052 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde , 1.1.2007 dönemine ait kira parasının aylık 32.052 TL olarak tespit edilmesini talep etmiş, mahkemece; görevsizlik kararı verilmiş, 3. Hukuk Dairesinin 13.05.2008 tarih, 4971 /8863 sayılı bozma kararı verilmesinden sonra, mahkemece kurulan tespit kararının ise emsal incelemesi yapılmadığı ve bilirkişi raporunun yeterli olmadığı belirtilerek dairenin 31.03.2009 tarih, 4824/5620 sayılı bozma kararı sonucu, mahkemece kurulan yeni hükümde bilirkişi raporunda belirtilen rakamdan hak ve nesafete göre indirim yapıldığında oluşacak rakamın davalının ödediği rakamdan daha az olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasında kira parasının miktarına ilişkin olarak bir uyuşmazlık bulunup, mahkemeye müracaat edildiğine ve kira parasının dava yolu ile tespiti istenildiğine göre, davalı tarafın artırılması istenilen veya karar verilecek miktarı ödemeye başlasa bile dava red edilmeyip bir tespit kararı verilmelidir.
Davalının tespit edilecek miktarı kabul ederek ödeme yapması dava açılmasına sebep olup olmaması ve yargılama giderlerinden sorumluluğu (HUMK md.94) yönünden önemlidir.
Kaldıki bilirkişi raporunda dava konusu 1.1.2007 döneminde mecurun yeniden kiraya verilmesi halinde getirbileceği kira parasının aylık brüt 23.270 TL (net 18.500 TL) olarak belirtilmesine rağmen, davalının aynı dönemde aylık net 13.500 TL ödediği anlaşılmaktadır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde red kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda Açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.