YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/5192
KARAR NO : 2010/9573
KARAR TARİHİ : 31.05.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde davacıların 5.352 lira borçlu bulunmadıklarının tesbitine karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde; davacıların kendi tarlalarına tohumluk mısır ektikleri, daha sonraki bir tarihte davalının da aynı mevkiide yemlik mısır ekimi yaptığı, oysa ki yemlik mısırın tozlaşma sırasında çevredeki bütün tohumluk mısırları yemlik mısıra dönüştürdüğü, bu durumun bütün çiftçilerce bilindiği, davacıların Bergama Sulh Hukuk Mahkemesi’ne başvurarak bu durumun önlenmesini talep ettiği, mahkemece davalının ektiği mısırın değeri 5.352 TL tesbit edilerek bu miktarın mahkeme veznesine depo edilmesi halinde davalı mısırının kaldırılmasına hükmedildiği, ancak davalının yakın çevrede tohumluk mısır ekili olduğunu bilerek ekim yaptığı ve kötüniyetli olduğu, sökülen mısırıda slaj yaparak 2.000 TL gelir elde ettiği, 1.100 TL üretim masrafından da kurtulduğu ileri sürülerek, mahkeme veznesine depo edilen para yönünden davacıların borçlu bulunmadıklarının tesbitine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, tohumluk üretimi ile ilgili düzenlemeleri kapsayan 5553 sayılı Tohumculuk Kanununun 3.maddesinin L) bendinde özel üretim alanı; tohumluk üretimi yapılması amacıyla, sınırları Bakanlık tarafından belirlenen alanları ifade ettiği belirtilmiştir. Somut olayda davacıların tohumluk mısır ekimi yaptıkları alanın Bakanlıkça özel üretim sahası olarak belirlenen yerlerden olmadığı, ancak fiilen 10-15 yıldır tohumluk mısır üretiminin yapıldığı yerlerden olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece; 5553 sayılı Kanunun 12.maddesinin de Bakanlıkça belirlenen tohumluk özel üretim sahalarına ilişkin olduğu gözetilerek, davalının kaldırılan mısırı slaj yaparak elde ettiği 3.525 TL gelir yönünden davanın kabulüne, diğer kısım yönünden ise reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 31.5.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.