YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/3239
KARAR NO : 2010/4313
KARAR TARİHİ : 15.03.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 5000 TL manevi tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın derdestlik nedeniyle açılmamış sayılması cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava, haksız şikayet ve kişilik hakkına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece derdestlik nedeniyle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Derdestlik oluşturduğu benimsenen 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2003/736 esas sayılı dosyasında, 12/12/2003 tarihinde haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istendiği tarafların aynı olduğu, dava sebebinin 2003 yılındaki baroya ve bakanlığa şikayet olduğu, 14/09/2005 tarihinde davanın reddedildiği, kararın 23/11/2009 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacı 12/…/2009 tarihli dava dilekçesinde,2003 yılındaki şikayetleri ve mahkeme kararını açıkladıktan sonra davalının davacıyı 2009 yılında baroya tekrar şikayet ettiğini belirterek baro disiplin kurulunda bulunan 2009/15 sayılı dosyaya konu şikayetin haksız olduğunu ve kişilik hakkına saldırı oluşturduğunu … sürerek manevi tazminat istemiştir.
İki dava arasında derdestlik bulunduğunun kabul edilebilmesi için, her iki davanın taraflarının, konusunun ve sebebinin aynı olması gerekmektedir. Somut olayda her iki davanın tarafları ve manevi tazminat istenmesi nedeniyle konusu aynı ise de, dava sebeplerinin farklı olduğu, bu bağlamda ilk davada 2003 yılındaki şikayetlerin dava sebebi yapılmasına karşın eldeki davada 2009 yılındaki şikayetin dava sebebi yapıldığı dava dilekçesindeki açıklamalardan anlaşılmaktadır. Şu durum karşısında dava sebepleri farklı olduğundan derdestlik bulunmadığı gerekçesiyle işin esası incelenerek varılacak uygun sonuç çevresinde bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece derdestlik bulunduğunun kabul edilmesi bozma nedenidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.