Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/300 E. 2010/3230 K. 01.03.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/300
KARAR NO : 2010/3230
KARAR TARİHİ : 01.03.2010

MAHKEMESİ : KÜÇÜKÇEKMECE 2. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/02/2009
NUMARASI : 2007/1237-2009/135

Dava dilekçesinde kira parasının 01.06.2007 gününden başlayarak aylık net 6.000 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kira parasının 2.550 TL olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edildi. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili, 01.06.2003 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile aylık 1.450 TL olarak belirlenen kira parasının üç yıl boyunca TEFE ve TÜFE oranları doğrultusunda artırıldığını, kiralananın bulunduğu çevrede sosyal ve ekonomik bakımdan gelişmeler olması nedeniyle taraflarca 01.06.2007 tarihinde başlayacak dönemde kira parasının 6.000 TL olacağının kararlaştırıldığını, ancak davalı tarafın işlerinin iyi olmadığını bahane ederek yeni dönemde belirlenen kirayı ödemekten kaçındığını ileri sürerek 01.06.2007 tarihinde başlayan dönemde kira parasının aylık net 6.000 TL olarak tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; on yıl süreli olarak yapılan kira sözleşmesinin 9. maddesi ile kira parasının her yıl TEFE-TÜFE oranında artırılacağının kararlaştırıldığını, bu nedenle sözleşme süresince artış oranının belirlendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; kira sözleşmesinde kararlaştırılan artış oranının tarafları sözleşme süresince bağlayacağı, bu nedenle kira parasının bilirkişi tarafından belirlenen 2.224,36 TL olması gerektiği, ancak davalı tarafın bu dönemde kira parasını 2.550 TL olarak ödemesi nedeniyle bu miktarın kira parası olarak belirlenmesi gerektiği gerekçesi ile aylık 2.550 TL kira parasına hükmedilmiş, hüküm davacı tarafça süresinde temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi 01.06.2003 başlangıç tarihli ve 10 yıl sürelidir. Sözleşmenin 9. maddesinde yer alan özel koşul “Akit her ne kadar 10 yıl süreyle yapılmış ise de her 1 yıllık dönemler sonunda bir sonraki yılın kira bedeli 1 yıl için İTO’nun açıkladığı TEFE ve TÜFE ortalaması oranında zamlı olarak ödenecektir.” şeklindedir.
Somut olayda talep; kira sözleşmesinde taraflarca kararlaştırılan kira parasının artırılması ile ilgili koşulun iptalidir. Dava bu niteliği itibariyle kira sözleşmesine dayanan kira tespit davası olmayıp, kira parası ile ilgili hükmün iptali istemini içeren uyarlama davasıdır.
O halde mahkemece, dava konusu taşınmazın yıllık kira bedeli dikkate alınarak, davanın Asliye Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esası hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.